هوش مصنوعی: خوشحالم که آن پادشاه بزرگوار دوباره به پیروزی دست یافته و با قدرت در جستجوی نصرت و یاری آمده است.

هوش مصنوعی: به خاطر حضور او، دیدگان مردم عزیز مصر روشن شد و افتخار بر سر کنعانیان سایه انداخت.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه کسی بخواهد به پاهای ایشان ادای احترام کند و سوار بر اسب با کمال خوشحالی و شادابی در حال آمدن است.

هوش مصنوعی: زندگی کن که در کلبه‌های مردم، خوشی و افتخار وجود دارد و دل‌های امیدوار در غم‌ها نیز می‌توانند خوشحال باشند.

هوش مصنوعی: دل‌های مردم امروز مانند آئینه‌ای روشن شده است، به‌طوری‌که در آن نشانه‌ای از شاه اسکندر به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: به واسطه‌ی ترس از عدل او، گرگان (مفسدان) به طرز وحشتناک و خونین در می‌آیند. او همچون موسای بزرگ، عصای قدرت را در دست دارد و آرامش‌بخش گوسفندان (مردم) است. شبان (حاکم) به میان آمده تا از آنها حفاظت کند.

هوش مصنوعی: با استفاده از کلمات زیبا و دلنشین، به بیان ستایشش می‌پردازد. مانند این که گل از باغی سرسبز و پرشکوفه با زبانی پر از گل‌ها نشانه‌ای از خود می‌آورد.

هوش مصنوعی: کالا و نعمت بخشش در دنیای امکان، گم و پنهان بود. اما خوشبختانه، دوباره این نعمت در دسترس قرار گرفت.

هوش مصنوعی: ای آفتاب، بر دوش ما نزن و اینک از گرمی و شکوه سلطنت شاه، بر سر ما سایه‌ای فرود آمده است.

هوش مصنوعی: شاه دریادل و خوش‌نفس، سبحانقلی خان، فردی با دست و دلبازی فراوان است که در انعام و بخشش‌هایش هیچگونه ملاحظه‌ای ندارد و حتی مسأله حجاب و پرده‌داری را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد؛ به طوری که در زمان بخشش او، افراد دارای حجاب نیز به او نزدیک می‌شوند و از محبت و کرم او بهره‌مند می‌شوند.

هوش مصنوعی: شاه بلخ به سمت بخارا حرکت کرد و این سفر او باعث شد که آفتاب که در آسمان است، از سمت غرب تا شرق روشن شود.

هوش مصنوعی: اکنون ای آسمان، ظلم و ستم بر فراموشی قرار ندارد و در این خانه‌ی حکمرانی، فرمانروایی مانند نوشیروان وجود ندارد.

هوش مصنوعی: خورشید با نور خویش، نعمت و خوشبختی را به دیگران می‌بخشد و با تابش خود، ویژگی‌های نیکو و مقام عالی را نمایان می‌کند.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی خبری از گل گفت و از پاکی او سخن راند، به طوری که شبنم‌های باغ به یاد او، حسرتی در دل دارند.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دلش کینه‌ای پنهان دارد، مانند غنچه‌ای است که باغبان آن را برداشت و به رنگ گل درآورده است. به این معنا که کینه‌اش به زودی نمایان خواهد شد و مانند گلی که در دستان باغبان است، برملا می‌شود.

هوش مصنوعی: بزرگی و عظمت شاهی را ستایش می‌کند که در زمان خشم و انتقادش، دشمنان به شدت ترسیده و از خود بی‌خود می‌شوند و کسانی که بدگوی او هستند، ناچار به ترس و وحشت می‌افتند.

هوش مصنوعی: تو آن پادشاهی هستی که هیچ کس نمی‌تواند بدون دعا کردن به تو، به خود آسیبی برساند و هر کس که دشمن این خاندان باشد، به خود آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: با امید اینکه روزی دشمن تو را به دام بیندازد، که در آن روز، کهکشان با چرخش خود، از آسمان ریسمانی به گردن او خواهد انداخت.

هوش مصنوعی: از بس که در خدمت تو جانفشانی کرده‌اند، چه پیر و چه جوان، تیر و کمان دشمنان به گردنشان آویخته شده است.

هوش مصنوعی: چرخ تقدیر قصد داشت تو را از پا درآورد تا بتواند تیغ تیز و قدرت تو را متوقف کند.

هوش مصنوعی: در اینجا گفته می‌شود که وقتی فرمانی از سوی معشوق صادر می‌شود، روح دشمنان همچون پرنده‌ای به پرواز درمی‌آید. این فرمان به قدری قوی است که دشمنان به شدت نگران و ترسان می‌شوند و فریاد نجات سر می‌دهند.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به توصیف جایی می‌پردازد که زمین تاریک به سادگی حکمت و درک افرادی که دچار بدبختی و شانس بد هستند، را می‌پذیرد. از هر سو بر لشکر هندوستان فشار می‌آورد، نشان‌دهنده‌ی نبرد و چالش‌های سختی است که این لشکر با آن مواجه است.

هوش مصنوعی: امروز مانند اسکندر، دریا و زمین به تسخیر تو درآمده است و از دریا و معادن، مالیات و هدایا به درگاه تو می‌آید.

هوش مصنوعی: به خاطر خوشبختی و موقعیت عالی تو، خدمتگزاران دربارت با لباس‌هایی از پارچه‌ی مخملی قرمز و کلاه‌هایی زیبا و شیک به پیشواز تو آمده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی که دریا به اوج خود رسید و توانایی‌اش را نشان داد، باران از طرف‌های مختلف مانند موج‌ها به زمین می‌بارید.

هوش مصنوعی: در باغی که خداوند آفریده، تصمیم دارم به گشت و گذار بپردازم و از هر طرف خبر می‌رسد که بهار همیشه در حال آمدن است.

هوش مصنوعی: به خاطر تو، سنبل‌های باغ به شوق آمده و گیسوی خود را به زیبایی تو آذین‌بندی کرده‌اند. در این میان، شمشاد هم به میهمانی تو از باغ آمد.

هوش مصنوعی: روزی بر نخل سایه‌ای انداختی و سپس گذشتی، در حالی که در کنار تو شکوفه‌های ارغوانی مانند شاخه‌های گیاهان درخشیدند.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی به نشانه احترامی از روی محبت، گل‌هایی زیبا و خوشبو را به پای تو نثار کرد و عطر خوش خود را در مقدمت پخش کرد.

هوش مصنوعی: چمن برای خدمت به تو، گل‌هایش را آماده کرده و به مانند شمعی در شب، پرتو روشنی بر اطراف می‌افشاند.

هوش مصنوعی: وقتی که چهره‌ی بزرگ و محترم به زمین نگاه می‌کند، مانند پادشاهی که بر سر تخت نشسته، با احترام و افتخار به استقبال می‌آید. این حضور از آسمان به زمین می‌رسد.

هوش مصنوعی: در شبی مشابه شب سیدا، با شادی و خلوص نیت دعاهایی که برای تو داشتم در دل می‌ساختم. در زمان سحر، دعاها و آرزوهایم به عینه تحقق یافت و خوشحالی به سراغم آمد.

هوش مصنوعی: زبان را به کار انداخت و گفت: امروز از گنجینه، هدایای شهنشاه جهان شامل عمر جاودان است.