هوش مصنوعی: ای کاش! سخن گفتن تو مانند طوطی زینت بخش و زیبا است. تو با کلامت، دانش و آگاهی را به دیگران منتقل می‌کنی و دانایی‌ات، چون منشوری از فرهنگ یونان، ارزشمند و گرانبهاست.

هوش مصنوعی: اگر بازوی تو را از آستین خارج کنی، هیچ زورآزمایی تاب مقابلت را نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: صدف که گوهری را در خود دارد، روزانه به گرد گلزار تو می‌آید تا از آب گوارای تو سیراب شود.

هوش مصنوعی: علاقه‌مندان به تو، به خاطر دین و ایمان، همیشه از دینداران درخواست کمک می‌کنند و این درخواست‌ها از عمق جان و دل آنان است؛ چه در شهرها و چه در بیابان‌ها.

هوش مصنوعی: صبحی که برای عید از تنهایی بیرون آمدی، نشانه‌ای از قدرت مأمون عباسی به همراه داشت که به رسوایی انجامید.

هوش مصنوعی: امام، به عنوان فردی عادل و کامل، از نسل موسی بن جعفر است و نسبت او به پیامبر نشان‌دهنده‌ی جایگاه والای او در دانش و فضیلت می‌باشد.

هوش مصنوعی: ای سلطان، تووارث فرمانروایی و حکمرانی هستی. به درستی، باید بر این تخت نشینی و سپاهیان خود را به صف کنی.

هوش مصنوعی: اگر یک بار بر دشمنان خود دست تهاجمی و قهرآمیز خود را دراز کنی، زمین به رنگ قرمز و شاداب مانند لباسی زرق و برق دار خواهید دید.

هوش مصنوعی: لشکر جد تو به دنبال انتقام به کنکاش در زمین پرداختند، اما در اثر شجاعت و قدرت سمند او، جز رد پا چیزی نیافتند.

هوش مصنوعی: اگر آسمان بخواهد خواسته‌های تو را اجرا کند، کوه قاف هم به خاطر احترام به تو به اندازه‌ای سنگین می‌شود که همچون سیل، نیرویی بی‌نظیر پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: هر کسی که به دامان تو پناه آورد و با تو بیعت کرد، از مشکلات و تاریکی‌ها به آرامش و سامان رسید و از دنیای مادی پر شد.

هوش مصنوعی: سرو قدبلند را دید و گفت که تو را به طوبی بهشتی تشبیه می‌کنم، زیرا زیبایی و سرسبزی تو همچون گل‌ها در گلستان است.

هوش مصنوعی: نفس ملایم و خوشبوی گیسوان تو باعث شد که دنیا از بوی خوش سنبل جنت فرار کند و این به خاطر نزدیک بودن به تو بود.

هوش مصنوعی: دوستان به احترام تو از جا بلند می‌شوند و حتی دشمنان نیز اگر دورتر تو را ببینند، کلاه خود را به نشانه‌ی احترام برمی‌دارند.

هوش مصنوعی: به خاطر ورود خوش آمدگویی تو، مشهد از هجوم و آسیب در امان ماند. سرداران یغماگر با افتخار، دارایی‌های خود را به تو تقدیم کردند.

هوش مصنوعی: این بیت به ما می‌گوید که در دل هر چیزی می‌تواند ارزش و گنجی وجود داشته باشد. مانند دریا که درون سبوی خود مخفی است و شاید زمانی که آن را باز کنیم، این گنجینه آشکار شود. نشان‌دهنده این است که باید به عمق چیزها نگاه کنیم و انتظار وقایع خوب و ارزشمند را داشته باشیم.

هوش مصنوعی: زندگی بر گرد مسیر تو مانند سیلی است که به سوی تو می‌آید. مردمان از هر طرف برای دیدن تو خواهی آمد، زیرا تو جاذبه‌ای دیدنی هستی.

هوش مصنوعی: اگر با عصا به دست بگیری و بر دشمن حمله کنی، تا روز قیامت معجزه‌ای همچون معجزه‌های موسی به بار خواهد آورد.

هوش مصنوعی: روضه‌خوانی و فضای معنوی که در آن احساس می‌شود، هیچ نیازی به شمع کافوری ندارد. دست تو از شب تا صبح، روشنایی و نورافشانی خاصی دارد که خود به تنهایی کافی است.

هوش مصنوعی: هرکس که زبان به تعریف و ستایش دیگران می‌گشاید، آسمان او را به عنوان شخصی شایسته و خوش‌فطرت می‌شناسد و در دل او را به نیکی و مهربانی می‌ستاید.

هوش مصنوعی: ای پادشاهان، تویی یوسف من، من پیر خسته و دنیازده‌ای هستم که هر روز به خاطر عشق زلیخا سر در گم و دل‌باخته می‌شوم.

هوش مصنوعی: من توانایی ندارم که به درگاه تو بیایم و خودم را حاضر کنم، اما خیال من مانند یک پیام‌آور است که در دشت‌ها می‌گردد و به یاد تو می‌چرخد.

هوش مصنوعی: از سختی‌های زندگی که بر من گذشته، رنج و زحمتی احساس می‌کنم که ناشی از ناتوانی و محدودیت‌های من است.

هوش مصنوعی: به خاطر درمان‌های پزشکان دیگر امیدی به بهبودی ندارم. احساس تنهایی می‌کنم و در گوشه‌ای به دور از دیگران افتاده‌ام.

هوش مصنوعی: با وجود اینکه روح الهی در وجود من هست، به بدن ناتوانم نظر کن. ای عیسی، تو نمی‌توانی به تنهایی مرا نجات دهی، اما می‌توانم با قدرت تو مانند عیسی شوم.

هوش مصنوعی: از داروخانه راهی برای بهبود حال خود پیدا کن، چون احساس می‌کنم ذهنم در حال پرسه زدن در خیالات و افکار مختلف است.

هوش مصنوعی: به علم و دانش توجه کن و به درخت خشک و تنهای خود سرسبزی ببخش، تا بتوانم همچون سروهای معروف در جهان، به یکتایی و برجستگی برسم.

هوش مصنوعی: خشنودی خداوند به سوی توست زیرا سخنان راستین تو در دنیا مورد قبول قرار می‌گیرد و هر آنچه بگویی و هر دستوری که بدهی پذیرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: از جویبار خضر، آب و طراوتی می‌گیرم تا سبزه‌زارم را در باغی شاداب و دلنشین مثل عطر گل سمن، تازه کنم.

هوش مصنوعی: به سمت بزرگواران با مهربانی نگاهی نمی‌اندازیم، زیرا توجه ما به زیبایی روح و شخصیت آنها جلب شده و نه به ظواهر جسمانی.