هوش مصنوعی: او گفت که از دوری تو، دیگر راهی برای نجات نیست چرا که در برابر تقدیر می‌جنگم.

هوش مصنوعی: خداوند با لطف و محبتش تو را در راه و منزلت ایمن و سالم نگه دارد.

هوش مصنوعی: ای دوست آرامش جان من، تو هستی که شب را برای من به روز تبدیل می‌کنی و روزهایم را مانند بهار زیبا می‌سازی.

هوش مصنوعی: مواظب باش که فراموشت نکنم، حتی یک جرعه هم نباید بدون یاد من بنوشی.

هوش مصنوعی: به ما فکر کن، زیرا یاد ما دلپذیر و خوشایند است. یاد ما شیرین، زیبا و دلنشین است.

هوش مصنوعی: به یاد ما و روزهای ما باش، به خاطر دل بی‌تاب و آرام ما.

هوش مصنوعی: به یاد آور پیمان و قول من را، و از لطف‌ها و مهربانی‌هایم یاد کن.

هوش مصنوعی: به خاطر ما باش، یاد ما برایت خوشایند بود و هر وقتی که دل‌تنگ بودی، آرامش می‌بخشید.

هوش مصنوعی: به یاد ما، هر کس که به نظر بد بیاید، زیبا و دلپذیر به نظر می‌رسد. خوشا به حال آن دلی که به ما عادت کند و با ما انس بگیرد.

هوش مصنوعی: یاد ما روح و زندگی است و همه‌ی بدن‌ها به مانند تن هستند، زیرا اگر روح نباشد، بدنی هم وجود ندارد.

هوش مصنوعی: روح علی (ع) به خاک جان تازه‌ای می‌بخشد، اما جسم بی‌روح خاک را تنها خراب می‌کند.

هوش مصنوعی: اگر در خانه‌ات کسی باشد که به تو عشق می‌ورزد و با محبت و بزرگی همراه باشد، چه جای نگرانی از دنیای بیرون و مشکلات آن؟

هوش مصنوعی: هر بار که او را در آغوش می‌گیری، هر لحظه باید او را ببوسی و با محبت در کنار خود نگه‌داری.

هوش مصنوعی: وقتی که مردی را از خانه‌اش بیرون می‌کنی، یا او را به بیابان می‌فرستی یا در جیحون رها می‌کنی.

هوش مصنوعی: در غیر این صورت، تمام خانه‌ات از بوی ناخوشایندِ تن دلپذیر تو پر خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر شب خواب او را ببینی، دل تو پر از ترس و دلهره خواهد شد.

هوش مصنوعی: اگر در دل تو یاد دوست نباشد، پس سینه‌ات چه جایی برای او خواهد داشت؟

هوش مصنوعی: مرده را از خانه بیرون می‌برند وقتی که در دل خانواده‌اش هنوز برای او احساسات و یادگاری‌هایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: ای پسر، اگر باید با مرده‌ها به سر ببری، پس چرا خودت به بوی ناخوشایند و فساد دچار شده‌ای؟

هوش مصنوعی: حرص و طمع، خودخواهی و غرور، حسادت و کینه، همچنین امید به آینده‌ای دور، همه از موانع و آفت‌ها هستند که انسان را از رسیدن به آرامش و رشد بازمی‌دارند.

هوش مصنوعی: هرگاه تو به کسی بد بگویی، آن شخص نیز به تو توهین خواهد کرد و این رفتار ناشایست تو نتیجه خوبی به همراه نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: تمامی این صحبت‌ها نشانه‌ای از احساسات واقعی و عمیق است و وای بر کسی که از درون خود غافل باشد.

هوش مصنوعی: هر کس به دور از تفکر و اندیشه باشد، روحش از زندگی خالی شده و قلبش سرد و بی‌روح می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی دل مرده شود، مانند آبی که از جوی می‌افتد، دیگر نمی‌تواند هیچ حسی یا احساسی داشته باشد. از دل مرده، چه چیزی می‌تواند به دست آید؟ خودتان قضاوت کنید.

هوش مصنوعی: پیشرفت و تمایز تو از دیگران به وجود دل و احساساتت برمی‌گردد، نه به کار کردن سخت یا حرکات فیزیکی.

هوش مصنوعی: زمانی که دل تو بمیرد، دیگر به هیچ چیزی اهمیت نخواهی داد و فقط به فکر چیزهای پیش پا افتاده و روزمره خواهی بود.

هوش مصنوعی: اگر خانه‌ات پر از گوهر و ثروت است، لازم نیست زیاد درباره‌اش سخن بگویی؛ زیرا لباس‌ات نیز نشان‌دهنده وضعیت توست.

هوش مصنوعی: آیا می‌دانی که شخصی که از دل خود بی‌خبر باشد، به چه چیزی می‌ماند؟ مانند خر که هیچ‌گونه درکی از اطرافش ندارد.

هوش مصنوعی: ای دوست، از دل خود آگاه باش تا در این چاه عمیق گرفتار نشوی.

هوش مصنوعی: چه چیزی است که ذهن انسان درگیر آن است؟ افکار مربوط به خرید و فروش، ذهنیت یک مغازه و جزییات دیگر آن.

هوش مصنوعی: به افکار مربوط به دستور دادن، مقام و منزلت، و همچنین به امور مادی مانند خانه، اسطبل، جمعیت و وسایل نقلیه نپرداز.

هوش مصنوعی: من به آموزش و مباحث علمی مشغولم و تو در فکر وعظ و سخنرانی و فریب دادن دیگران هستی.

هوش مصنوعی: در اینجا به عمق مشکلات و چالش‌ها اشاره شده است. باید از خودتان و زحماتی که برای رهایی و پیشرفت دارید، غافل نشوید. به هیچ‌یک از موانع اجازه ندهید که شما را از دستیابی به اهداف‌تان بازدارند.

هوش مصنوعی: ای عزیز، تو همچون یوسف در تخت پادشاهی مصر قرار داری و انتظارات از تو همواره زیاد است. از این موقعیت خود بهره‌برداری کن و به جلو پیش برو.

هوش مصنوعی: ای یوسف، اکنون این طناب را به او بیفکن که از شدت درد و تنگنا دست و پایش در هم پیچیده است.

هوش مصنوعی: این بند به یادآوری ارتباط عمیق و نزدیکی با دوست اشاره دارد. چیزی که به آن "رسن" (ریسمان یا بند) گفته شده، نمادی است از پیوندی که انسان با دوستش دارد. دوست مورد اشاره، عزیز و گرانبهایی است که زندگی و هستی فرد به او وابسته است و فقدان او احساس سنگینی و درد به وجود می‌آورد. در کل، این بیت تجلیلی از اهمیت دوستی و نقش محبت در زندگی است.

هوش مصنوعی: جان چیست؟ آنچه که زندگی را به وجود می‌آورد. بدون آن، هیچ جسم زنده‌ای وجود ندارد.

هوش مصنوعی: به یاد او باش تا از غم‌ها رهایی یابی و قدم‌هایت را از این چاه‌ها برآوری.

هوش مصنوعی: به یاد او باش و به یاد کسی دیگر نیا. به یاد گل‌ها باش و از یاد خارها و علف‌های بی‌ارزش دوری کن.

هوش مصنوعی: به او فکر کن تا او نیز به یاد تو باشد و تو را از مشکلات و سختی‌ها رهایی بخشد.

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی از این معنا نشانه‌ای پیدا کنی، به یاد من بیاور و من نیز یاد تو می‌آورم. از قرآن بخوان.

هوش مصنوعی: در همه ساعات روز و شب، به نگهداری و مراقبت از دل خود بپرداز، تا تنها یاد خداوند در آن حضور داشته باشد و کسی دیگری به آن راه نیابد.

هوش مصنوعی: یاد او را در دل خود محکم نگه‌دار و نام او را بر خاطر خود بنویس.

هوش مصنوعی: به یاد او، زندگی تو را شاداب و خوشبخت می‌کند و قلبت را مانند دریایی وسیع پر از احساسات و عمق می‌سازد.

هوش مصنوعی: دل خود را به دیگران نسپار، ای بی‌تاب؛ بلکه دل را به آن کسی بسپار که خود دل تو را به او داده است و بس.

هوش مصنوعی: دل خود را به چیزهای بی‌ارزش و بی‌فایده مشغول نکن. ارزش دل خود را بشناس و آن را به آسانی و به خاطر چیزهای کم اهمیت هدر نده.

هوش مصنوعی: دل، مکانی مقدس و خاص است که در آن آرامش و سکوت برقرار است. این مکان همچون کاخی است برای سلطان، که دارای قدرت و بزرگی خاصی است.

هوش مصنوعی: هر بی‌کسی را در آن مکان جای نده و در جایگاه سلطنت خار و علف نگذار.

هوش مصنوعی: دل خانه‌ای است که باشکوه‌ترین و مقدس‌ترین فضا را دارد، و آوردن شیطان و وسوسه‌ها در آنجا، نادرست و ناپسند است.

هوش مصنوعی: کعبه، محل عبادت و مقدس را که مخصوص یکتاپرستان است، نباید به مکان پرستش غیر یکتاپرستان تبدیل کنی و نباید آن را خراب کنی.

هوش مصنوعی: ای حسرت بر آنچه انجام دادی، ای حسرت که ماه روشن را در ابر پنهان کردی.

هوش مصنوعی: آه از دل که دیگر ارزش و مقام ندارد و به جایی رسیده که مانند چهارراهی در بین کوچه و بازار شده است.

هوش مصنوعی: ای کاش دل تو را چیزی باقی نمانده که بخواهی بگویی، پس برای خدا هیچ چیز را به دل نیاور.

هوش مصنوعی: به جای اینکه دل خود را به چیزهای پست و بی‌ارزش مشغول کنی، بهتر است به عمق احساسات و امور مهم‌تر تفکر کنی. اگر به راست و حقیقت ایمان نداری، به دنبال حقیقت و دلیلی برای باورهایت بگرد.

هوش مصنوعی: این سینه می‌تواند قلبی باشد که احساسات و عشق در آن جریان دارد، یا به یک مکان عمومی تبدیل شده است که هر چیزی می‌تواند وارد آن شود.

هوش مصنوعی: شیطان همچون یک مهره در بازی چوگان، در دست کسی است که با آن به هر سو می‌تازد و هدایتش می‌کند.

هوش مصنوعی: گاهی به سمت چپ می‌چرخد و گاهی به سمت راست، و به یارانش می‌گوید: «این صحبت‌ها را چه کسی گفته است؟»

هوش مصنوعی: عمر توگذشته و هنوز دلت تحت کنترل شیطانی است. آه از این دل بیچاره و این وضعیت غم‌انگیز.

هوش مصنوعی: سلیمان با قدرت و عظمت خود، تختی از طلا را از دیوان گرفت و اهریمن تنها با فشاری کوچک بر انگشتر، موفق به گرفتن چیزی شد.

هوش مصنوعی: کتاب آسمانی در دست کافر افتاد و مشرک در مسجد قدم گذاشت.

هوش مصنوعی: ای جان من، بیدار باش و توجه کن! صدای رفتن و جدایی نزدیک است، پس هوشیار شو و آماده شو.

هوش مصنوعی: دیگر دل خود را به درد و رنج نسپار، آنچه تا کنون برایت پیش آمده کافیست؛ دیگر این کار را ادامه نده.

هوش مصنوعی: دشمنان و چیزهای ناپسند را از دل خود دور کن و سپس دل خود را با محبت و نور پر کن.

هوش مصنوعی: در جلوی در قلب، پادشاه به انتظار ایستاده است، اما به خاطر سر و صدای غول‌ها، راه او مسدود شده است.

هوش مصنوعی: از دل خود هیاهوی مردم را دور کن تا آنجا که جایگاه محبوبان است، آرامش بیابی.

هوش مصنوعی: مراقب باش که شاه مشکلات و سختی‌ها به زودی از راه می‌رسد؛ بهتر است خود را از این سر و صداها دور کنی و در آرامش غرق شوی.

هوش مصنوعی: دروازه‌بان و نگهبان در درب‌ها، نشان از خانه‌ای دارند که هم عطر مشک و هم بوی عنبر در آن پخش شده است.

هوش مصنوعی: باقی داستان را نمی‌گویم، اما خواجه به طوطی گفت که دیگر چه چیزی را باید بگوید.

هوش مصنوعی: می‌گوید: ای مرغ خوشبخت! آینده‌ی من و زندگی‌ام به تو بستگی دارد و به خاطر تو، ماه و سال من پرخیر و برکت است.