هوش مصنوعی: اینطور نقل شده است که این داستان از گویندگان و راویان به ما رسیده و برای روح آنها آرزوی رحمت بسیار داریم.

هوش مصنوعی: یک زمانی، این آسمان‌پیمای باوقار در اتاقی آرامش یافته بود.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی به توصیف مکانی می‌پردازد که روشنایی و گرمای خورشید را به همراه دارد. این مکان، به نوعی نماد زندگی و جانان است که در آن عشق و حقیقت وجود دارد. در واقع، آنجا جایگاهی است که در آن هستی و جان عالم به وضوح دیده می‌شود.

هوش مصنوعی: آه، چه اتاقی که صبح آغازین و نور پروردگار در آن متجلی است.

هوش مصنوعی: خدایا، چه خوب است که آسمان تو دارای درگاهی است که فرشتگان نگهبان آن هستند.

هوش مصنوعی: شگفتا که چه خانه‌ای با وجود قاف ملک، در مکانی نامحسوس است؛ همان‌طور که سیمرغ، پرنده‌ای افسانه‌ای، در این مکان برای جان خود لانه‌ای پیدا کرده است.

هوش مصنوعی: به چه زیبایی و شکوهی عرش بزرگ به همراه عقل اول در آنجا که نشسته در کرسی، وجود دارد.

هوش مصنوعی: اتاق را روشن کن و فضایی شاداب بساز، زیرا شمع آنجا نوری است از جانب خداوند جهانیان.

هوش مصنوعی: محفل او بسیار نزدیک است و همسایه‌اش که در مرتبه‌ای پایین‌تر از او قرار دارد، چیزی از ارزش و مقام او نمی‌کاهد.

هوش مصنوعی: شاه در گوشه‌ای از دنیای خلوت خود نشسته است و بر زمین و آسمانش تسلط دارد.

هوش مصنوعی: دو خورشید از یک سو در درون کاخ شاهزادگان درخشیدند و به وضوح نور خود را به رخ کشیدند.

هوش مصنوعی: زمانی که در اتاقشان ظهور کرد، اتاق تبدیل به تجلی نور بالاتر از نور شد.

هوش مصنوعی: آنها زبان به سخن گشودند و بعد از چندین سلام و احوالپرسی گفتند: ای پادشاه محترم و با عظمت.

هوش مصنوعی: تو ای کسی که ما را به رفتار و دانش خود راهنمایی می‌کنی، از پدر خود نیز برای ما دلسوزتر و مهربان‌تر هستی.

هوش مصنوعی: بله، واقعیات نشان می‌دهد که پدر کسی است که مانند نبی و پیامبر و راهنما باشد.

هوش مصنوعی: تو از پدرت به دنیا آمده‌ای، ای پسر؛ و جان تو از اوست. ما نیز زیبا و خوشبختی را از او به ارث برده‌ایم.