طایفه اول: کفار و صاحبان مذاهب فاسده اند، که شیطان ایشان را به غفلت انداخته و به شبهات واهیه ایشان را از راه حق بیرون کرده، و آنها به فریب او از راه رفته و خود را محق پنداشته اند.

و معالجه این غرور، آن است که هر کسی باید تأمل کند، و بداند که انسان، محل سهو و خطاست و شیطان در کمین او نشسته است و بسا اموری که آدمی یقین به آن داشته، سپس خلاف آن ظاهر گشته پس بعد از این تأمل، در صدد تفحص از مذاهب برآید، و به قدر قوه و طاقت، سعی در تحصیل حق نماید، تا اینکه از آن غرور و غفلت برآید و اگر در هنگام فحص و سعی، أجل او در رسد، و قبل از ظهور حق بر او، بمیرد، امید آن است که خدا بر او رحمت نماید «لا یکلف الله نفسا الا وسعها» یعنی «هیچ کس را خدا زیاده از قدر طاقت، تکلیف نمی فرماید».