هوش مصنوعی: می‌دانی که محبوب ما چه زمانی نیاز ما را برآورده می‌کند، مثل زمانی که شمشیر را به گردن ما نزدیک می‌کند و آشنا می‌شود؟

هوش مصنوعی: پیر میکده گفت که بدون عشق، نماز هر کسی بی‌اثر است و باید قضا شود.

هوش مصنوعی: ای پیام‌آور محبوب من، به صیاد بگو که به خاطر خدا یا مرا بگیرد و به مقصد برساند یا آزاد کند.

هوش مصنوعی: ما مثل قبله‌ای هستیم که در نماز به آن توجه می‌شود، بنابراین باید امام شهر نیز به ما اقتدا کند.

هوش مصنوعی: ما آمادگی داریم که هم احترام و محبت را نشان دهیم و هم نزاکت و قهر را، اما بستگی دارد که چه چیزی از روحیه یار برآید.

هوش مصنوعی: آدم زیرک و مردم‌شناس با شجاعت تمام، مسیری پرخطر را می‌پیماید، در حالی که کسانی که خود را در قالب افراد مذهبی یا عابد معرفی می‌کنند، درگیر دغدغه‌های ظاهری مانند کفش و لباس خود هستند.

هوش مصنوعی: فقیه با خوردن حق یتیمان شهر، خود را راضی نگه می‌دارد و در عین حال از کمبود اشتها شکایت می‌کند.

هوش مصنوعی: موضوع این است که وقتی رضایت دوست به صفا و محبت باشد، می‌تواند هم آسیب برساند و هم وفادار بماند.