رباعی شمارهٔ ۹۹۱
آن دل که من آن خویش پنداشتمش
بالله بر هیچ دوست نگذاشتمش
بگذاشت بتا مرا و آمد بر تو
نیکو دارش که من نکو داشتمش
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
آن دل که من آن خویش پنداشتمش
بالله بر هیچ دوست نگذاشتمش
هوش مصنوعی: دل من که آن را متعلق به خود میدانستم، به خدا قسم، بر هیچ دوستی نمیگذارم.
بگذاشت بتا مرا و آمد بر تو
نیکو دارش که من نکو داشتمش
هوش مصنوعی: محبوب مرا رها کرده و به سوی تو آمده است. او به تو خوب میرسد، در حالی که من هم به او خوبی کرده بودم.