مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۴۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز</p></div>
<div class="m2"><p>تا پیشتر از مرگ نمیری دو سه روز</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>دنیا زن پیریست چه باشد گر تو</p></div>
<div class="m2"><p>با پیر زنی انس نگیری دو سه روز</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1383

رباعی شمارهٔ ۹۴۹

جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز
تا پیشتر از مرگ نمیری دو سه روز
دنیا زن پیریست چه باشد گر تو
با پیر زنی انس نگیری دو سه روز

هوش مصنوعی: این ابیات به انسان توصیه می‌کند که در مدت محدود زندگی، از تجربیات و درس‌های آن بهره‌برداری کند. شاعر با تأکید بر کوتاه بودن زمان زندگی، به اهمیت ارتباط و انس با دیگران به‌ویژه افراد سالخورده اشاره می‌کند و می‌گوید که باید سعی کنیم از زمان‌های باقی‌مانده استفاده مناسب را ببریم تا بعداً دچار پشیمانی نشویم. دنیا به مانند زنی پیر است و ما باید از معاشرت با او لذت ببریم و پندها را بپذیریم.

رباعی شمارهٔ ۹۴۷

رباعی شمارهٔ ۹۴۸

هوش مصنوعی: سعی کن اگر می‌خواهی نصیحت را بپذیری، چند روزی با جدیت تلاش کن تا قبل از مرگت، مدت کوتاهی زندگی بهتری داشته باشی.

جهدی بکن ار پند پذیری دو سه روز

تا پیشتر از مرگ نمیری دو سه روز

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک زن سالخورده است و اگر تو در این دنیا با چنین زنی ارتباط و دوستی نداشته باشی، چه اهمیتی دارد که چند روز دیگر از عمرت بگذرد؟

دنیا زن پیریست چه باشد گر تو

با پیر زنی انس نگیری دو سه روز

رباعی شمارهٔ ۹۴۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها