مولانارباعی شمارهٔ ۵۸
غم خود که بود که یاد آریم او را
در دل چه که بر خاک نگاریم او را
غم باد امید لیک بس بیمغز است
گر سر ننهد مغز برآریم او را
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
غم خود که بود که یاد آریم او را
در دل چه که بر خاک نگاریم او را
هوش مصنوعی: غم و اندوه خود را فراموش کنیم و به یاد کسی بیفتیم که در دل ما جایی ندارد، چرا که فقط بر روی خاک می‌توانیم نام او را بنویسیم.
غم باد امید لیک بس بیمغز است
گر سر ننهد مغز برآریم او را
هوش مصنوعی: غم با وجود امید وجود دارد، اما این غم بیمغز و بی‌معناست. اگر سر مشغول فکر و اندیشه نشود، می‌توانیم آن را از خود دور کنیم.
حاشیه ها
1396/11/23 04:01
8815