مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۶۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید</p></div>
<div class="m2"><p>آن یار به خشم رفته را باز آرید</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یک جان نبرید دل اگر سخت کند</p></div>
<div class="m2"><p>یک سر نبرید پای اگر بفشارید</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1348

رباعی شمارهٔ ۵۶۲

ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید
آن یار به خشم رفته را باز آرید
یک جان نبرید دل اگر سخت کند
یک سر نبرید پای اگر بفشارید

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به لشکر عشق خطاب می‌کند و از آنها می‌خواهد که یاری را که در خشم است، به آرامش بازگردانند. او تأکید می‌کند که اگرچه این عشق بسیار قدرتمند و خشن است، اما نباید جان کسی را بگیرند یا او را در مصیبت قرار دهند. به بیان دیگر، به جای خشونت و سختی، باید تلاش کرد تا با محبت و لطف، دل‌های آشفته را آرام کنند.

رباعی شمارهٔ ۵۶۰

رباعی شمارهٔ ۵۶۱

هوش مصنوعی: ای سپاه عشق، هرچند شما نیرومند و قدرتمند هستید، اما آن معشوقی که عصبانی شده را دوباره به آرامش برگردانید.

ای لشکر عشق اگرچه بس جبارید

آن یار به خشم رفته را باز آرید

هوش مصنوعی: اگر دل را شکنجه کنید، جان نمی‌رود؛ و اگر پا را فشار دهید، سر بریده نمی‌شود.

یک جان نبرید دل اگر سخت کند

یک سر نبرید پای اگر بفشارید

رباعی شمارهٔ ۵۶۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده