مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۵۸

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بر آتش چو دیک تو خود را میجو</p></div>
<div class="m2"><p>می‌جوش تو خودبخود مرو بر هر سو</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مقصود تو گوهر است بشتاب و بجو</p></div>
<div class="m2"><p>زو جوش کنی کن بسوی گوهر زو</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1440

رباعی شمارهٔ ۱۵۵۹

بر آتش چو دیک تو خود را میجو
می جوش تو خودبخود مرو بر هر سو
مقصود تو گوهر است بشتاب و بجو
زو جوش کنی کن بسوی گوهر زو

هوش مصنوعی: این شعر به انسان پیشنهاد می‌کند که به جای پراکنده‌کاری و سرگردانی، بر روی هدف اصلی خود تمرکز کند. مانند دیگ که روی آتش در حال جوشیدن است، باید با اشتیاق و جدیت به دنبال هدف خود بروید و از هر چیزی که شما را از مسیر دور می‌کند، پرهیز کنید. در نهایت، هدف واقعی به دست آوردن گوهر وجودی و معنوی است.

رباعی شمارهٔ ۱۵۵۷

رباعی شمارهٔ ۱۵۵۸

هوش مصنوعی: در دل آتش مانند دیگ در حال جوشیدن هستی، پس خود را در جستجوی خود نینداز و به هیچ‌سو نرو.

بر آتش چو دیک تو خود را میجو

می‌جوش تو خودبخود مرو بر هر سو

هوش مصنوعی: هدف تو یافتن گوهر است، پس به سرعت بشتاب و آن را جستجو کن تا از جوش و خروش آن به سوی گوهر برسی.

مقصود تو گوهر است بشتاب و بجو

زو جوش کنی کن بسوی گوهر زو

رباعی شمارهٔ ۱۵۵۸

اطلاعات

برگردان به زبان ساده

حاشیه ها