مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۱۰

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>من بندهٔ مستی که بود دست زنان</p></div>
<div class="m2"><p>دورم ز کسی که او بود مست زنان</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>باری من خسته دل چنینم نه چنان</p></div>
<div class="m2"><p>آلوده مبا بنان عشاق بنان</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1435

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۱

من بنده مستی که بود دست زنان
دورم ز کسی که او بود مست زنان
باری من خسته دل چنینم نه چنان
آلوده مبا بنان عشاق بنان

هوش مصنوعی: این بیت از شاعر نشان‌دهنده حال و روز فردی است که به عشق و مستی دلبسته و از آن بی‌خبر است. او خودش را در حالتی خسته و دور از دیگری می‌بیند و به نوعی از عشق و عاشقی آلوده شده است. این احساسات نشان‌دهنده‌ی یک دل‌مشغولی عمیق و دلبستگی به عشق است.

رباعی شمارهٔ ۱۵۰۹

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۰

هوش مصنوعی: من در حالت مستی هستم و برایم مهم نیست که کسی در کنارم باشد یا نه؛ زیرا خودم را در لذت و شادی غرق کرده‌ام و از هر گونه وابستگی به دیگران دور هستم.

من بندهٔ مستی که بود دست زنان

دورم ز کسی که او بود مست زنان

هوش مصنوعی: به هر حال، من دل‌زده‌ام، اما نه به آن اندازه که به عشق آغشته باشم.

باری من خسته دل چنینم نه چنان

آلوده مبا بنان عشاق بنان

رباعی شمارهٔ ۱۵۱۰

اطلاعات

برگردان به زبان ساده