مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۴۳

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>پیموده شدم ز راه تو پیمودن</p></div>
<div class="m2"><p>فرسوده شدم ز عشق تو فرسودن</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>نی روز بخوردن و نه شب بغنودن</p></div>
<div class="m2"><p>ای دوستی تو دشمن خود بودن</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1429

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۴

پیموده شدم ز راه تو پیمودن
فرسوده شدم ز عشق تو فرسودن
نی روز بخوردن و نه شب بغنودن
ای دوستی تو دشمن خود بودن

هوش مصنوعی: این بیت‌ها بیانگر احساس عمیق عشق و رنج ناشی از آن هستند. گوینده به راهی که به خاطر عشق محبوبش پیموده است اشاره می‌کند و به خستگی و فرسودگی‌اش از این عشق اشاره دارد. او نه در روز آرامش دارد و نه در شب، و در نهایت به این نکته می‌پردازد که دوستی می‌تواند گاهی به دشمنی تبدیل شود.

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۲

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۳

هوش مصنوعی: من از راه تو پا گذاشته‌ام و در این مسیر خسته و فرسوده شده‌ام، و از عشق تو به مرحله‌ای رسیده‌ام که دیگر توان ادامه ندارم.

پیموده شدم ز راه تو پیمودن

فرسوده شدم ز عشق تو فرسودن

هوش مصنوعی: نه روز برای خوردن است و نه شب برای خوابیدن، ای دوستی، تو در واقع دشمن خودت هستی.

نی روز بخوردن و نه شب بغنودن

ای دوستی تو دشمن خود بودن

رباعی شمارهٔ ۱۴۴۳

اطلاعات

برگردان به زبان ساده