مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۴۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>زنبور نیم که من به دودی بروم</p></div>
<div class="m2"><p>یا همچو پری به بوی عودی بروم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>یا پل که شکسته تا به رودی بروم</p></div>
<div class="m2"><p>یا حرص که در عشوهٔ سودی بروم</p></div></div>

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1411

رباعی شمارهٔ ۱۲۴۸

زنبور نیم که من به دودی بروم
یا همچو پری به بوی عودی بروم
یا پل که شکسته تا به رودی بروم
یا حرص که در عشوه سودی بروم

هوش مصنوعی: در این بیت‌ها شاعر به تصویرسازی‌هایی از جذابیت‌های مختلف می‌پردازد. او اشاره می‌کند که می‌تواند به دودی بگریزد، یا مانند پری به عطر خوش بپیوندد، یا از پل شکسته‌ای به سمت رودخانه‌ای برود، و یا به حضوری وسوسه‌انگیز دل ببندد. این تصاویر نمادین نشان‌دهنده جاذبه‌ها و وسوسه‌های زندگی هستند.

رباعی شمارهٔ ۱۲۴۶

رباعی شمارهٔ ۱۲۴۷

هوش مصنوعی: زنبور نیستم که با دود فرار کنم، یا مانند پری با عطر چوب خوشبوی عود بروم.

زنبور نیم که من به دودی بروم

یا همچو پری به بوی عودی بروم

هوش مصنوعی: یا باید از پلی که شکسته عبور کنم تا به رود برسم، یا از حرص و طمعی که به خاطر لذت‌های زودگذر دارم، پیش بروم.

یا پل که شکسته تا به رودی بروم

یا حرص که در عشوهٔ سودی بروم

رباعی شمارهٔ ۱۲۴۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده