مصرع دوم بیت دوم وزنش درست نیست

مصرع اول بیت دوم هم دو هجای اضافی دارد و وزنش درست نیست.

فکر میکنم در بیت دوم ، درست تر این باشد :
زنهار تن مرا چو شمع تنها
مشمر کو جمله به نمک زار خدا

سلام دوستان بیت دوم از این رباعی کاملا مشکل داره و صحیحش اینه:
زنهار تن مرا چو شمعِ تنها
مشمار که او جمله نمکزار خدا

مصراع آخر به احتمال زیاد اینست:
کو جمله فرو شد به نمکزار خدا

انسان که بتواند ظرفیت درک حداوند را پیدا کن همه اسرار حق بر او نازل میگردد و وسعت انسان بسیار زیاد است

منظور وسعت اندیشه انسان است ،( فراخ اندیشی)

آن دل که شد او قابل انوار خدا/پر باشد جان او ز اسرار خدا
زنهار تن مرا چو تن ها مشمر/کاو جمله نمک شد به نمکزار خدا
به تصحیح زین العابدین آذرخش

مردم ! مفهوم و در این شعر فهم بلند و تند میخواهد، هیچ ایراد ندارد وزن و قافیه را بگزار مفهموم را بنگر، موقف مولوی بسیار دور است تا شما ها حرف ایرادی داشته باشید.

پس از سلام و عرض ادب به حواشی گذاران گنجور
پس از چند سال آشنا ی با حاشیه های گنجور بنده هم شاید مخلص شما هم به این دسته روآورده ام.
شاید حواشی بنده را در حیطه بابا طاهر عریان و ابوسعید ابوالخیر در ستون حاشیه ها مطالعه نموده آید.
باری سرفصل جدیدم... بیشتر در مورد رباعی این شاعر (مولوی) بیشتر دورخواهد زد.
آنهم بطور کلی... جمع رباعیات بصورت ابجد کبیر (جمل) خواهد بودتاپایان آنها دراین برهه...
جمع این رباعی از 6498

دوستان گرامی، من در مورد قالب رباعی پرسشی دارم. آیا کسی می‌‌تونه بهم کمک کنه؟ با سپاس فراوان

دوستان عزیزی که از وزن رباعی سررشته دارند لطفا به آیدی تلگرام بنده @pooban پیام بدهند. سوالی دارم در مورد رباعی. سپاس عزیزان

پویا جان
رباعی عبارت است از چهار مصرع بر وزن ” لاحول ولا قوت الا بالله
از ویکی :
رباعی متشکل از دو بیت (چهار مصراع) است. رعایت قافیه در مصراعهای نخست، دوم و چهارم الزامی و در مصراع سوم اختیاری است
اگر سوالی دیگر هست ، بپرس که شعر شناسان مبرز درین گنجور بسیار دیده ام
زنده باشی

آن دل که شد او قابلِ انوارِ خدا
پُر باشد جانِ او ز اسرارِ خدا
زنهار تنِ مرا چو تنها مَشمُر
کو جمله نمک شد بنمک‌زارِ خدا
...
درود بر عاشقان کویش

مصرع دوم از بیت دوم چه معنایی دارد؟

کاش مولانا این رو هم میگفت چطوری دل قابل انوار خدا میشه!!!

کاو جمله نمک دان، نمک زار خدا
شمع درگاه سوختن به مقام شهود میرسه اگر چه در ظاهر تنهاست اما با روشنی خود که حاصل از سوختن است به وصل جان جانان میرسه.
و نمک هم از سوختن و ذوب شدن حاصل میاد که بی واسطه مبداء جان بخشیدنش رو پس از جذب شدن در اون واصل میشه.جان جانان

آن دل که شد او قابل انوار خدا
پر می شده جان او ز اسرار خدا
زنهار تن مرا چو شمع تنها مشمر
کو جمله نمک شد به نمکزار خدا

هر که را اسرار حق آموختند،مهر کردند دهانش دوختند
رازش در : آن دل که شد او قابل انوار خدا

اشاره مولانا به امکان دستیابی انسان عارف به تمامی رازهای خلقت حتی پی بردن به سرخداونداست.عارف معاصر(عبدالعظیم صاعدی)میفرماید:1-...به ارتفاع بیدارعشق آویخته ام تاانسان ازخواب اعماق برخیزد وخویش راتابینهایت خدا باورکند
2- آدمی هرآن گاه ازفرازوفرود دنیا کنده شود ازخدا آکنده می شود 3-راهی دیگرنیست بایدبه عبادتگاه وحدت ذره باکهکشان برسی خدا باتمام آینه گی هاش آنجاست.
4- یک ذره ذره ای باخداباش خدا ذره ذره ذره تمام تو می شود
5- خودراباتمام هستی ازغبارزیرپاگرفته تادورترین ستاره بالای سرش یکی احساس میکردومی دیدکه خدایکیست
6- ...ومستغرق درهاله های چنین عشقی خودراباکل هستی آشناویگانه می بینم وباصاحب هستی همسایه وهمخانه

کتاب رباعیات مولانارو میخوام بخرم ولی نمیدونم چه انتشاراتی خوبه . کسی میتونه کمک کنه؟
mahd1keshavarz
ایدی تلگراممه ممنون میشم کمک کنید

آن دل که شودقابل انوار الهی          جانش دهد از لطف خدا نیز گواهی     

زنهار تنِ خودت تو تنها مَشمُر             تا قابل انوارالهی شود از لطف خدا             

بخوان دیوان شمس و مثنوی را 

مپرس اما هوش مصنوعی را

معلوم است که جمعبندی، سنجش و بکارگیری اطلاعاتی بدون احساس ،عاطفه و خودبرانگیزنده خیال و شعور هوش مصنوعی از ساحت ظریف شریف و بالخصوص شعر شهودی و پیچیده ای عرفانی بسیار بدور است. ولی شباهتی که هوش مصنوعی در این زمینه با افراد ازخودراضی، دیده درآ  و شارلاتان دارد در این است که هرگز در معناکردن اشعار به ناتوانی خود اقرار نمی کند و هرچه سرهم بافته به خورد خواننده می دهد، یعنی "نمیدانم" در قاموس اش وجود ندارد و من تا به حال مشاهده نتوانستم..  به هرحال من خواندن نظریات هوش مصنوعی را در مورد معنای اشعار ضیاع وقت می‌دانم مگر اینکه گاه‌گاهی به قصد تفریح و تفنن باشد. حتا می‌تواند خطر گمراهی هم داشته باشد برای آنانکه سالکان تازه وارد این وادی اند.