گنجور

غزل شمارهٔ ۵۷۰

بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد
خوش و سرسبز شد عالم اوان لاله زار آمد
ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
گل از نسرین همی‌پرسد که چون بودی در این غربت
همی‌گوید خوشم زیرا خوشی‌ها زان دیار آمد
سمن با سرو می‌گوید که مستانه همی‌رقصی
به گوشش سرو می‌گوید که یار بردبار آمد
بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد
که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
همی‌زد چشمک آن نرگس به سوی گل که خندانی
بدو گفتا که خندانم که یار اندر کنار آمد
صنوبر گفت راه سخت آسان شد به فضل حق
که هر برگی به ره بری چو تیغ آبدار آمد
ز ترکستان آن دنیا بنه ترکان زیبارو
به هندستان آب و گل به امر شهریار آمد
ببین کان لکلک گویا برآمد بر سر منبر
که ای یاران آن کاره صلا که وقت کار آمد

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

بهار آمد بهار آمد بهار خوش عذار آمد
خوش و سرسبز شد عالم اوان لاله زار آمد
هوش مصنوعی: بهار آمده و زیبایی‌هایش آغاز شده است. جهان رنگ و رونق تازه‌ای به خود گرفته و دشت‌ها پر از گل لاله شده‌اند.
ز سوسن بشنو ای ریحان که سوسن صد زبان دارد
به دشت آب و گل بنگر که پرنقش و نگار آمد
هوش مصنوعی: ای ریحان، از سوسن بشنو که سوسن دارای زیبایی و لطافت‌های بی‌شماری است. به دشت آب و گل نگاه کن که چقدر پر از نقش و نگار و زیبایی است.
گل از نسرین همی‌پرسد که چون بودی در این غربت
همی‌گوید خوشم زیرا خوشی‌ها زان دیار آمد
هوش مصنوعی: گل از نسرین می‌پرسد که چگونه در این دوری و غربت زندگی می‌کنی، و نسرین می‌گوید که حال من خوب است، زیرا خوشی‌ها از آن دیار به من رسیده است.
سمن با سرو می‌گوید که مستانه همی‌رقصی
به گوشش سرو می‌گوید که یار بردبار آمد
هوش مصنوعی: سمن به سرو می‌گوید که در حال رقص و شادی است و سرو به او می‌گوید که یاری صبوری و بردباری به جمع ما پیوسته است.
بنفشه پیش نیلوفر درآمد که مبارک باد
که زردی رفت و خشکی رفت و عمر پایدار آمد
هوش مصنوعی: بنفشه به نیلوفر نزدیک شد و گفت: خوشا به حالت که زردی و خشکی از میان رفت و عمرت پایدار و ماندگار شد.
همی‌زد چشمک آن نرگس به سوی گل که خندانی
بدو گفتا که خندانم که یار اندر کنار آمد
هوش مصنوعی: نرگس با چشمی نازک و بازیگوش به گل اشاره می‌کرد و به او می‌گفت که من هم از شادی می‌خندم، زیرا محبوبم به کنارم آمده است.
صنوبر گفت راه سخت آسان شد به فضل حق
که هر برگی به ره بری چو تیغ آبدار آمد
هوش مصنوعی: صنوبر بیان می‌کند که با لطف و رحمت خداوند، مسیر دشوار به راحتی تبدیل شده است و هر برگ آن مانند تیغ تیز و برنده‌ای به هدایت و راهنمایی در این مسیر کمک می‌کند.
ز ترکستان آن دنیا بنه ترکان زیبارو
به هندستان آب و گل به امر شهریار آمد
هوش مصنوعی: از ترکستان، زیبارویان ترک به هندستان آمده‌اند، همان‌طور که شهروندان به فرمان پادشاه در این دنیای جدید حضور دارند.
ببین کان لکلک گویا برآمد بر سر منبر
که ای یاران آن کاره صلا که وقت کار آمد
هوش مصنوعی: ببین که گویا بر روی منبر به سمت شما آمده‌ام و می‌گویم، ای دوستان، آماده باشید که زمان انجام کار فرارسیده است.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۵۷۰ به خوانش محسن لیله‌کوهی
غزل شمارهٔ ۵۷۰ به خوانش عندلیب

آهنگ ها

این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟

"بهار آمد"
با صدای بهزاد (آلبوم تاب بنفشه)

حاشیه ها

1395/07/06 09:10
علی

بسیار زیبا .

1395/09/23 11:11
رضا

این شعر یکی از زیبا ترین صحنه سازی ها در ادبیات فارسی است که گفتگوی گل ها رو برای شادی از امدن بهار نمایان میکند و اوج توانمندی زبان فارسی رو به همه جهان نشان میدهد درود بر مولا نا که افتخار ایران و پارسی زبانان است و همه شعرای خوبمون مانند او و سعدی حافظ فردوسی فریدون مشیریو .....

1396/01/04 14:04
رضای دیگر

که هندستان آب و گل به امر شهریار آمد

1400/01/23 23:03
حسین رضازاده

در بالا نوشته شده که این شعر را بهزاد در قالب ترانه ای با نام تاب بنفشه خوانده است که صحیح نمی باشد، ضمن اینکه متن ترانه ایشان از حافظ است نه مولانا. لطفا حذف بفرمایید.

1400/01/24 12:03

@حسین:
«تاب بنفشه» نام آلبوم است و بهزاد در قطعه‌ای به نام «بهار آمد» در این آلبوم این شعر را خوانده.

1400/01/24 21:03
حسین رضازاده

@حمیدرضا محمدی
ضمن تشکر از توضیح جناب عالی، ترانه «بهار آمد» اشعار غزل شماره 569 حضرت مولانا می باشند.
فقط مصرع اول این دو غزل با هم شباهت دارند.

1400/01/25 09:03

@حسین:
ترانه را اگر کامل گوش کنید متوجه می‌شوید بیت اول این غزل در میانه‌های آهنگ دو بار خوانده می‌شود.