هوش مصنوعی: حال که حسادت و بدگویی وجود دارد، دیگر نمی‌توان در عشق عقل را به کار گرفت.

هوش مصنوعی: برادر، لطفاً مرا در این وضعیت بی‌احساسی سرزنش نکن، اگر عقل درستی داری.

هوش مصنوعی: غفلت و فراموشی شما از طبیعت من است و یا اینکه من به نوعی غیرطبیعی به بیان آنچه می‌گویید دچار شده‌ام.

هوش مصنوعی: عاقل می‌داند که عاشق، نه تو را به عنوان معشوق خود می‌داند و نه نقطه‌ی محبوبش. اگر هم بخواهد تو را ببیند، خودت را به او نزدیک کن.

هوش مصنوعی: من به شدت عاشق شده‌ام، عشق من به شما مانند درختی است که به طور پیوسته در حال پژمرده شدن است و هر جوانی که عشق را تجربه کند، به نحوی دچار مشکل می‌شود.

هوش مصنوعی: به‌طور مداوم و به گونه‌ای فریبنده، از صبح تا شب درگیر زندگی و امور روزمره‌ام می‌کنی، طوری که از جانم بگذری و به بی‌فکری و تنبلی من دامن بزنی.

هوش مصنوعی: اگر رفته باشید و من بر شما گریه نکنم، برای عشق از دست رفته‌ام اشک می‌ریزم.

هوش مصنوعی: من مانند یک مرغ آبی هستم که در دنیای خودم زندگی می‌کنم، در حالی که تو مثل یک مرغ خاکی در دنیای خودت هستی. من از منزل خودم جدا هستم و تو هم در مکانی متفاوت زندگی می‌کنی.

هوش مصنوعی: آیا تو اشک‌های مرا می‌بینی و آیا قامت زیبایت مرا به سمت راهی که به آن فکر می‌کنم، هدایت می‌کند؟

هوش مصنوعی: شما دین خود را دارید، اما دین او را بپذیرید؛ مگر اینکه به هم وصل شوید، اگر واقعاً به وصال دست یابید.

هوش مصنوعی: آیا اولین اشکی که از چشمانم سرازیر شد، به خاطر غم جدایی بود؟ و آیا اولین حس اندوهی که تجربه کردم، به خاطر رفتن کسی بود که دوستش داشتم؟

هوش مصنوعی: ماه در آسمان در فاصله‌ای از خورشید قرار دارد و این فاصله باعث می‌شود که نتواند به طور کامل نور خورشید را دریافت کند.

هوش مصنوعی: به کسی که امیدی به او نیست، دل‌مشغولی و آرامش داده‌ام و شب را در آشفتگی عشق سپری کرده‌ام.

هوش مصنوعی: وقتی که جان ولی با ماه پیوند می‌خورد، مانند بارانی که بلا بر سر ولی می‌ریزد، نعمت‌ها و مصیبت‌ها به او سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: اگرچه در دشواری و بندگی عشق گرفتار باشم، اما در هر حال از سرنوشت خود ایمن هستم و به وعده‌ای که برایم داده شده، اعتماد دارم.

هوش مصنوعی: به کمک کسی تکیه نکن که او را ناپایدار بدانی و از کسی که در زمان سختی یاری‌رسان نیست، ناامید نشو.

هوش مصنوعی: از این در، همه مردم به خواسته‌شان می‌رسند، اما من از عشق تو جان می‌دهم، چون تو بر من سایه افکنده‌ای.

هوش مصنوعی: چشم‌هایم مانند لباسی است که بر روی چشمانم کشیده شده و بر دل سوخته‌ام افتاده است.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که در این در، مانند دری که درون صدف است، نوعی جدایی و فاصله وجود دارد. این تشبیه به ما می‌گوید که مانند یک دوری، موجودیت‌ها در یک حالت محافظت شده و پنهان قرار دارند. به نوعی به وجود یک فضای معنوی و عمیق اشاره شده است که ممکن است نیاز به کشف و درک بیشتر داشته باشد.