هوش مصنوعی: زمانی که صبح دم، با زیبایی‌ات خندیدی، مشکلات و دردها را کنار زدی، مانند این که با دقت، غم‌ها را از آینه پاک کردی.

هوش مصنوعی: چه لباس‌های زیبا هدیه دادی، چه پوشش‌هایی را ربودی، و چه گوش‌هایی که به شادکامی خود مشغول کردی.

هوش مصنوعی: تو چه آتش‌ها برافروختی، چه غذاهایی پختی، چه افراد را گرفتی و چه مسیرهایی را جستجو کردی.

هوش مصنوعی: از مرز عقل خارج شدی و دلی به سرما آوردی. در باغ و گلشن به شکوفایی رسیدی و مانند سرو با زیبایی و لطافت ایستادی.

هوش مصنوعی: اگرچه خودم در حال شادی و مستی هستم، اما چرا دهانم را بسته‌اید، چرا قلمم را شکسته‌اید و چرا ورق را پاره کرده‌اید؟

هوش مصنوعی: چه درختانی را به بار نشانده‌ای و چه میوه‌هایی را چیده‌ای، اما حالا چرا نشسته‌ای و منتظر مشکلات و تهدیدها هستی؟