عشق از آن معنی هاست که همه فکر می‌کنند آنرا میدانند مثل زمان 

در حالیکه هیچ از آن نمیدانیم چون اصلن فهمیدنی نیست و آنچه فهمیدنی نیست هرگز در ذهن ما جای نمیگیرد

جلال دّین میگوید من خودم هم عشق را شوخی میگرفتم و همیشه آنچه از عشق میدانم مجازی است و نمیتوان آموزش داد چون عشق همواره بزرگ و بزرگ تر می‌شود 

و حد و اندازه ندارد هرچه نصیب ما می‌شود پرده ای است که بدرد دریدن میخورد و پرده ای دیگر جای آنرا می‌گیرد 

بسیار زیبا، با عشق همه چیز دگرگون می‌شود و اصلن در خانه ای که برای چیزی ساخته شده نمی گنجد 

باور این حقیقت خود قدم اول در عشق است  و یافتن آن دوست که با او این راه را بروی قدم دوم