هوش مصنوعی: اگر از دست من به تنگ آمده‌ای و خسته‌ای، با این حال دستانت را به سوی من دراز کن و به زندگی بازگرد.

هوش مصنوعی: اگر به این فکر ادامه دهی که تو را به خود مشغول کرده، بهتر است از آن دست بکشی. چون اگر نتوانی این فکر را رها کنی، بعدها احساس پشیمانی خواهی کرد.

هوش مصنوعی: به او نزدیک شو و بپرس که ای آقا، کجا می‌رویم که آسمان چنین زیبایی را با این همه جذابیت هنوز ندیده است؟

هوش مصنوعی: به‌طور رایگان و بدون هیچ زحمتی، به چیزی روی آورده‌ای که در آن اشتباه کرده‌ای. بهتر است صبر کنی و در جستجوی حقیقت و کسب تجربه در دنیای خود بکوشی.

هوش مصنوعی: دنیا مانند یک پیرمرد است که به ظاهری تازه و زیبا پوشیده شده است، اما در درون خود زشتی و رسوایی دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که به سن و سال پیران برسی، سرنوشت جوانی‌ات به تو می‌گوید که از عیش و خوشی‌ها فاصله بگیر، زیرا همان چیزی که به نظر خوشایند می‌رسد، در واقع ممکن است چندان دلپذیر نباشد.

هوش مصنوعی: تو را فریب ندهد ظاهری که بر اساس هوس‌ها می‌سازند؛ بسیاری از بناها به خاطر نواقص و انحرافات، ویران شده‌اند.

هوش مصنوعی: من می‌خواهم برای شما نصیحت کنم، اما زبانم بازمی‌ماند و نمی‌تواند به خویشتن بگوید که در خاموشی، نصیحت به پنهان‌کاران بهتر است.

هوش مصنوعی: این همه ترس، تردید و دورویی به چه دلیل است، مگر نه اینکه در زیر سایه و در نیروی این بزرگ‌منش قرار داریم؟

هوش مصنوعی: نگرانی تو باعث می‌شود که سایرین از تو فاصله بگیرند و این ترس موجب می‌شود که محبوب‌ات از تو دور شود، در حالی که تو هنوز به او عشق می‌ورزی و شکرگزار او هستی.

هوش مصنوعی: شمس تبریز مثل شمعی نیست که در شب خاموش شود و با آمدن روز ناپدید گردد، چرا باید در انتظار فردا باشیم؟