گنجور

غزل شمارهٔ ۲۸۶۲

هله هشدار که با بی‌خبران نستیزی
پیش مستان چنان رطل گران نستیزی
گر نخواهی که کمان وار ابد کژ مانی
چون کشندت سوی خود همچو کمان نستیزی
گر نخواهی که تو را گرگ هوا بردرد
چون تو را خواند سوی خویش شبان نستیزی
عجمی وار نگویی تو شهان را که کیید
چون نمایند تو را نقش و نشان نستیزی
از میان دل و جان تو چو سر برکردند
جان به شکرانه نهی تو به میان نستیزی
چو به ظاهر تو سمعنا و اطعنا گفتی
ظاهر آنگه شود این که به نهان نستیزی
در گمانی ز معاد خود و از مبدا خود
شودت عین چو با اهل عیان نستیزی
در تجلی بنماید دو جهان چون ذرات
گر شوی ذره و چون کوه گران نستیزی
ز زمان و ز مکان بازرهی گر تو ز خود
چو زمان برگذری و چو مکان نستیزی
مثل چرخ تو در گردش و در کار آیی
گر چو دولاب تو با آب روان نستیزی
چون جهان زهره ندارد که ستیزد با شاه
الله الله که تو با شاه جهان نستیزی
هم به بغداد رسی روی خلیفه بینی
گر کنی عزم سفر در همدان نستیزی
حیله و زوبعی و شیوه و روبه بازی
راست آید چو تو با شیر ژیان نستیزی
همچو آیینه شوی خامش و گویا تو اگر
همه دل گردی و بر گفت زبان نستیزی

اطلاعات

وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

هله هشدار که با بی‌خبران نستیزی
پیش مستان چنان رطل گران نستیزی
هوش مصنوعی: بیدار باش که با کسانی که غافل‌اند و به دنیا مشغول‌اند، نباید درافتاد. تو در کنار افرادی که در حال خوش‌گذرانی و شادی هستند، مانند وزنه‌ای سنگین هستی که می‌تواند بر آنها فشار بیاورد.
گر نخواهی که کمان وار ابد کژ مانی
چون کشندت سوی خود همچو کمان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی که مانند کمانی به سمت اشتباه و کژ راه بروی، باید توجه کنی که دست به اقدام‌های غلط نزنند، چون ممکن است همچون کمان به سمت خودشان کشیده شوی.
گر نخواهی که تو را گرگ هوا بردرد
چون تو را خواند سوی خویش شبان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر نمی‌خواهی که حوادث و شرایط ناخوشایند تو را به دردسر بیندازند، باید مراقب باشی و به صدای راهنمایی که تو را به سوی خودش می‌خواند، توجه نکنید.
عجمی وار نگویی تو شهان را که کیید
چون نمایند تو را نقش و نشان نستیزی
هوش مصنوعی: به طرز عجیبی با زبان عجیب و غریب صحبت نکن که مانند پادشاهان، تو را به چه صورتی نشان می‌دهند و هرگز با تو مانند کسی برخورد نمی‌کنند که اهمیتی نداشته باشد.
از میان دل و جان تو چو سر برکردند
جان به شکرانه نهی تو به میان نستیزی
هوش مصنوعی: وقتی که بار دیگر از دل و جان تو سر بلند می‌کنم، برای شکرگزاری به خاطر تو، هیچ تلاشی نمی‌کنم که در میانه تو قرار بگیرم.
چو به ظاهر تو سمعنا و اطعنا گفتی
ظاهر آنگه شود این که به نهان نستیزی
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که وقتی تو به طور آشکار گفتی "شنیدیم و اطاعت کردیم"، در واقع این نشان‌دهنده‌ی این است که نمی‌توانی در باطن به مخالفت ادامه دهی. در واقع، اگر کسی به ظاهری پیروی می‌کند، نباید در دلش با آن در تضاد باشد.
در گمانی ز معاد خود و از مبدا خود
شودت عین چو با اهل عیان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر به سرنوشت و مرگ خود و منبع وجودت فکر کنی، مانند آن است که با کسانی که حقیقت را می‌بینند و به آنها نزدیک نمی‌شوی.
در تجلی بنماید دو جهان چون ذرات
گر شوی ذره و چون کوه گران نستیزی
هوش مصنوعی: اگر به اوج کمال و نازکی برسید، دو دنیا مانند ذرات ریز به شما نشان داده می‌شود. پس اگر خود را کوچک و بی‌اهمیت کنید، همچون کوهی بزرگ و سرسخت نخواهید بود.
ز زمان و ز مکان بازرهی گر تو ز خود
چو زمان برگذری و چو مکان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر بتوانی از زمان و مکان جدا شوی و خود را فراتر از این دو مفهوم ببینی، مانند زمانی که از زمان می‌گذری و به هیچ مکان خاصی وابسته نیستی، به آزادی دست خواهی یافت.
مثل چرخ تو در گردش و در کار آیی
گر چو دولاب تو با آب روان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر مانند چرخ موفق و روان در کار خود باشی، هیچ کس نمی‌تواند تو را متوقف کند؛ همانطور که چرخش یک دلاّل یا دولاب وابسته به جریان آب است و نمی‌تواند بایستد.
چون جهان زهره ندارد که ستیزد با شاه
الله الله که تو با شاه جهان نستیزی
هوش مصنوعی: زیرا جهانی که زیبایی ندارد، نمی‌تواند با پادشاه درگیر شود. ای خدا، تو با پادشاه جهان در ستیز نیستی.
هم به بغداد رسی روی خلیفه بینی
گر کنی عزم سفر در همدان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر به بغداد بروی، چهره خلیفه را خواهی دید، اما اگر بخواهی به همدان سفر کنی، نباید تردید کنی.
حیله و زوبعی و شیوه و روبه بازی
راست آید چو تو با شیر ژیان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر به هنر فریب و نیرنگ و روش‌های زیرکانه تسلط داری، باید بدانید که در برابر نیروی جوانمردی و شجاعت تو، هیچ‌کدام از این‌ها کارساز نخواهند بود.
همچو آیینه شوی خامش و گویا تو اگر
همه دل گردی و بر گفت زبان نستیزی
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی مانند یک آیینه خاموش و در عین حال گویا باشی، باید دل پاک و روشن داشته باشی و از بحث و جدل خودداری کنی.

حاشیه ها

1394/09/15 15:12
ناشناس

با سلام و تشکر از مسئولان این سایت.
کلمات عربی‌ این قطعه‌ بسیار بجا بکار بره شده اند چون به شخصه معنی آنها را نمیدنستم گفتم شاید بتواند برای دیگر خوانندگان نیز مفید باشد
رطل گران = پیمانه وزن
عجمی = منسوب به فارسی زبانان
سمعنا و اطعنا = شنیدن و اطاعت کردن
زوبعی = شیطان صفتی

1394/09/15 15:12
جواد

با سلام و تشکر از مسئولان این سایت.
کلمات عربی‌ این قطعه‌ بسیار بجا بکار بره شده اند چون به شخصه معنی آنها را نمیدا نستم گفتم شاید بتواند برای دیگر خوانندگان نیز مفید باشد
رطل گران = پیمانه وزن
عجمی = منسوب به فارسی زبانان
سمعنا و اطعنا = شنیدن و اطاعت کردن
زوبعی = شیطان صفتی

1394/09/15 15:12
جواد

هم به بغداد رسی‌ روی خلیفه بینی‌
گر کنی‌ عزم سفر در همدان نستیزی.
والله بشخصه فکر می‌کنم در همدان ماندن از بغداد رفتن و روی خلیفه عرب را دیدن به مراتب بهتر است، مگر اینکه منظور از خلیفه و بغداد چیز دیگری باشد که بنده از درک این عاجزم.

1401/08/28 14:10
وهاب جرجانی

درود بر شما عزیز

در کلام مولانا جایی برای معیارهای و محدودیت ها و خط کشی های ذهنی وجود ندارد شاه اینجا استعاره از خداوند و اگاهی کامل است و هیچ ارتباط با موجودیت های فیزیکی ندارد

1394/09/15 15:12
جواد

چون جهان زهره ندارد که ستیزد با شاه
الله الله که تو با شاه جهان نستیزی.
در جایی‌ شنیدم که منظور مولانا از شاه جهان همین لحظه و اکنون است که بر ما می‌گذرد و خود را به اشکال گوناگون نشان میدهد، ،خشم، کین، شادی ، رنج، و . و. و ....این تعبیر بسیار زیبا است.

1394/09/15 15:12
جواد

ز زمان و ز مکان بازرهی گر تو ز خود
چو زمان برگذری و چو مکان نستیزی.
نجنگیدن با این لحظه و پذیرفتن این لحظه که به اعتباری ما را احاطه می‌کند و در این مکان است، باعث میشود که ما را با این شاه جهان موازی کرده و مسلط بر آن ( لحظه) باشیم.
درود بر مولانا.

1394/09/16 15:12
جواد

همچو آیینه شوی خامش و گویا تو اگر
همه دل گردی و بر گفت زبان نستیزی.
همانند آینه روشن و ساکت و گویا ( نشان دهنده حقیقت) خواهی شد اگر نسبت به آنچه دیگران میگویند و کنش نشان ندهی.

1396/01/28 00:03
وفایی

شاه جهان ، خداوند است .
و در بیت آخر مولانا نمی گوید اگر نسبت به آنچه دیگران می گویند واکنش نشان ندهی مثل آینه می شوی . بلکه می گوید اگر همه دل گردی مثل آینه می شوی . اگر سراسر دل شوی و بحث و جدل های عقلانی را رها کنی . یا به قول شما نسبت به حرف دیگران واکنش نشان ندهی . اما اصل بر "همه دل شدن " است و خاموشی و وارد حیطه کلام نشدن خود به خود پس از همه دل شدن بر انسان عارض می گردد .
اندیشه را رها کن و دل ساده شو تمام
چون روی آینه که به نقش و نگار نیست

1404/06/15 00:09
Shahin Shahsavar

معنی 

بیت اول 

هوشیار باش که با افراد ناآگاه وارد بحث نشوی.

با کسانی که اهل برهان و دلیلند ستیزه و بحث مکنی

بیت دوم

اگر نمیخواهی تا ابد مثل کمان ، کج بمانی اگر در سلوک راستی میجویی ، مراقب باش که وقتی چون کمان از هر سو به سوی بحث و گفتگو میکشندت، نروی.(بحث با کج، نشانه کج بودن خودت است).

۳

اگر میخواهی گرگ تو را ندرد ، پس وقتی چوپان بسوی خودش فرا میخواندت با او نستیز. 

۴ 

به شاهان نگویی که شما چی یا کی هستید وقتی تو را مهر شاهی و نشان و علامت پادشاهان نشان میدهند. 

۵

وقتی در دل و جانت عشق جوانه زد و سر برآورد، مطلقا شاکر باش مبادا از تو در آن میان اثری باشد که بودن تو همان ستیزه کردن است. 

۶. آنچه در ظاهر از طاعت و عبادتها و ... که انجام میدهی وقتی جواب میدهد که در باطن یا در عمل بر خلاف آنها نباشی.

۷.از مبدا و معاد (مساعلی که نمیتوانی ببینی و بفهمی و تنها باور داری) در شک و تردیدی. فقط گنان و حدس توست. تشخیص تو نیست و شخصا به عین الیقین ندیده ای که جای شک و تردید نماند. بینا خواهی شد بر همه آنها اگر با  (چشم دل داران) و اهل نظر نجنگی. 

۸.تمام دو جهان (جهان مادی و جهانهای ذهنی بعد از مرگ و غیره) در هنگام تجلی برای تو مشخص و متجلی، ( آنچه بزرگ مینمایدت اکنون همه بسیار ناچیز و‌کوچک‌و واضح ) میشوند ، اگر خودت چون ذره شوی (اگر ناچیز بودن خود را که بسی بزرگ میشماری را تشخیص دهی). (نفست نابود شود) و نه نفس را  مثل کوه بزرگ و محکم کنی.

حقایق وقتی تو در میان نیستی آشکار خواهد شد. 

۹.

(ویژگی زمان گذر کردن است و ویژگیه مکان ثابت ماندن.)(زمان و‌مکان، از ذهنند)

اگر تو هم مثل زمان گذران از خودت ( مجموع هم هویت شدگی ها، افکار، ذهن)  بگذری، و مثل مکان بر روی خود پافشاری نکنی، از زمان و مکان فراتر می آیی. 

۱۰.تو مانند چرخ در گردشی  به آنجا که باید نیروی،  بشکل خودبخودی ، اگر در برابر جریان زندگی و آنچه هست (که به جریان آب تشبیه شده است) ،،  مانند دولاب مقاومت نکنی. 

دولاب مجموعه چرخ و طناب و سطل است که از چاه آب میکشد.و هنگام بالا کشیدن از آب سطل پر آب شده و نسبت به قبل مقاومت دارد. 

۱۱

خود زندگی و آسمان و جهان جرات ندارد از شاه یا سرور خود سر بپیچد . مبادا مبادا، تو با سرور جهان و شاه زندگی ستیزه کنی. (استعاره از مقاومت و خواسته ای بر خلاف داشتن و ...) ((معنی دیگر در انتها))

۱۲ اگر واقعا در راه باشی حتما به نزد خلیفه در بغداد( استعاره از رسیدن به جایی که باید و دیدن روی یار), به شرط اینکه در هر جایی به هر بهانه ای نایستی. در میانه راه دائم توقف نکن اگر که نگاهت به معشوق است. 

ایران مدت زیادی باج و خراج پرداز خلیفه مسلمانان بود که در بغداد (پایتخت) زندگی میکرد و همدان از شهر های زیبای ایران در مسیر حرکت به بغداد.(استعاره از دائما بخاطر زیبایی ها یا هر نوع فریب مثل بحث و گفتگو با دیگران و غیره ، متوقف نشدن.  ( در مورد همدان احتمالا، اما ممکن است اشتباه کنم.)

۱۳. انواع مکر و حیله و زرنگ بازی و‌مکاری ، در مقابل سطلان جواب نمیدهد و درست در نمیآید. برای دیگران جواب میدهد. ( استعاره صداقت کامل با خود ).(ممکن است در اشتباه باشم در درک معنی درست این بیت. آن را به انواع مختلف میتوان معنی کرد ).

پیام بیت اما (صداقت) کامل با خود.

۱۴. آیینه نمادیست از آنچه در عین خاموشی و بی کلامی ، همه چیزت را به تو نشان میدهد. بدون نظر دادن و صحبت کردن تمام وجود جسمانی تو را ، چه خوب چه بد ، بمحض اینکه روبه روی او  بایستی میگویدت. 

مثل آیینه میشوی که بدون هیچ کلامی همه چیز میگویی.(بودن تو کافیست برای بیشترین اثر گذاری). وجودت گویای همه چیز میگردد مانند آینه ، بدون نیاز به سخن و گفتار ، اگر که از زبان و سخن بگذری و یکپارچه قلب یا دل شوی. ( وقتی که تو ابدا در میان نباشی و تماما از خودت بی خبر و ذوب در عشق یا خدا شده باشی ).

 

اگر اشتباه و غلطی در معنی باشد لطفا بزرگوارانه به دیده اغماض از بنده بگذرید. و از آنجا که گفتن معنی و منظور شاعر (تفسیر) و دستیابی قطعی به آنچه ایشان منظور داشته ، در توان خود نمیبینم  و درست نمی دانم، از هر توضیح اضافه خودداری شده است. و تنها آنچه از سطح شعر نمایان است را ، به فارسی امروزی برگرداندم. بابت هر نوع اشتباه و کمبودی عذرخواهم.

 در بیت چون جهان زهره ندارد که ستیزد با شاه

زَهره را میتوان زُهره خواند. یا همان ونوس که بر خلاف تمام سیارات خورشیدی به دور خورشید میگردد. و جهت گردش آن متفاوت است. و همانطور که مشاهده میکنید در بکار بردن صنایع ادبی و زیبایی آرایه ها ، گاهی بسته به نگرش هر شخص ،  چندین معنی گوناگون میتوان دریافت. 

به هر حال معنای مولانا برای ما ارزشی ندارد مگر سنگ محک قرار گیرد. معنی حافظ و مولانا معنای من نخواهد شد. و معنی چیزی نیست که از دیگری گرفته شود.همچنین ارزش یادگیری ندارد. زیرا یادگیری هم تنها از خود ، توسط خود، از منبع خود و بشکل خود بخود صورت میگیرد. و اگر نه دانش و اطلاعات یادگیری نیست.  فضیلت و معنی نمیتواند جعلی و قرضی باشد. معنی خود تو هستی. ازین رو بسته به سطح خواننده ،، هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد. 

با سپاس