هوش مصنوعی: برو ای عشق، چرا که تو به اندازه‌ای به زیبایی‌های خوبان نزدیک شده‌ای که تمام کسانی که توبه کرده‌اند را نادیده گرفته‌ای و به راحتی از کنارشان عبور کرده‌ای.

هوش مصنوعی: چه موقع می‌توانم با تو کنار بیایم، وقتی این‌قدر توفانی و پرهیاهو هستی که کسی قادر به ایستادن در برابر تو نیست؟

هوش مصنوعی: تو نه از زمین هستی و نه از آسمان، قدرت و توان تو فراتر از این دنیای محدود است. پس از کجا آمده‌ای؟

هوش مصنوعی: تو چه روی زیبایی داری که هشت بهشت به عشق توست و هفت دوزخ از تو می‌لرزد؛ تو چه آتشکده‌ای هستی که همه جا شعله‌ور است.

هوش مصنوعی: دوزخ به من می‌گوید که قدرت تحمل تو را ندارم، و جنت به من می‌گوید که اگر به دوزخ برگردی، آن را نیز به تو خواهم داد.

هوش مصنوعی: چشمان عاشقان به زیبایی تو نازک و حساس است و تو مانند فتنه‌ای هستی که می‌تواند هر زاهد و زاهدگی را تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: زندگی بدون تو در این دنیای تاریک و خلوت، جز جنون و بی‌هدف بودن چیزی نیست، زیرا تو خود نماینده زندگی و روح این مکان هستی.

هوش مصنوعی: ای قاضی عشق، دل ویران و پر از درد مرا به تو سپردم، چرا که تو از دل ویران من خراجی گرفته‌ای و آن را ترک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای دل بی‌خبر من، تا کی می‌خواهی فریاد کنی؟ عشق باعث شده که خون دل تو حلال شود، اگر از این مقام و مرتبه پایین بیایی.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات عاطفی، فراتر از حد و اندازه‌ای هستند که به آن فکر می‌کنی. تو در افکار و نگرانی‌های بی‌فایده غرق شده‌ای.

هوش مصنوعی: تنها صفات انسانی نیست که در عشق تو محرم می‌شود، بلکه گرفتار ویژگی‌های موجودات دیگر و ناپسند نیز می‌گردد.

هوش مصنوعی: دیگر بس کن و به جادو و فریب روی نیاور، ابتدا خودت را آزاد کن، چرا که در دام هوس و فریب‌های جادویی گرفتار شده‌ای.