راهنما_اِریس : ای که بتازگی به دنبال علوم معنوی آمدی !! مگر بی خبری ؟ حسودان که خودشان جگر و جسارت پا گذاشتن در این راه را ندارند ، در بی خبری مانده اند ، تو هم مگر جگر و وجود و جسارت نداری که پا در عرفان عملی بگذاری ؟

راهنما_اِریس : نور جان / قمر / مه / بت  ، در دل نمایان شده  و نورش در دل تابان و درخشان شده ، اگر دل و چشم دل نداری ، از دیگری قرض بگیر !!( یعنی راه ورود به دل و دیدن از طریق چشم دل را ، برو و راه و روش آن را یاد بگیر ) 

راهنما_اِریس : جان دارد شب و روز بر تو ، پرتو و تیر  حیات بخش می اندازد  اما خودش پنهان است . این شعله شمع جان ( آگاه بودن ) را  به سوی او متوجه نگه دار و تسلیم و پذیرا باش . و  هر آنچه که از ان ماه بر تو می رسد را ، بدون مقاومت و بدونِ ' من ' ، بپذیر . 

راهنما_اِریس : این مسِ من و اندیشه من و بدن من را ، در زیر تابش نور آن ماه نگه دار ، تا همچو موسی ، این وجود تو تبدیل به زر شود . زمانی که وجود خودت را زر کنی ، دیگر همچو قارون نیاز به طلای فیزیکی و بیرونی نداری .

راهنما_اِریس : منبع و مخزن شیرینی ( خوشی ، سرور ، خشنودی ، سعادت ) در درون خودت هست و ( زمانی که به مخزن شکر وجودت برسی ) دیگر نیاز به شکر از بیرون نداری . ( بدنبال تعریف و عقاید و باور دیگران  برای بدست آوردن  و رسیدن به خشنودی و خرسندی و سعادت نمی روی )

راهنما_اِریس : مانند ظاهر پرستان ، به دنبال زیبائی و خشنودی ، در ظاهر بدن و چیزها هستی  در حالیکه آن ذات درونی تو ، جمالش همچو یوسف است . ( زیبا و یکتاپرست )

راهنما_اِریس : به خدا سوگند ! که اگر حقیقت ذات وجودی خود ( نور آگاه بودن ) را در آینه دل خود ببینی ، دیگر به مشاهده و بودن در خود و نظاره و خود و آگاه بودن از خود مشغول می شوی ( مراقبه و خلوت گزینی ) . دیگر توجه خود را بر روی آگاهی خود می گذاری و دیگر به کسی ، شخصی ، شخصیتی ، باوری و فکر دیگران ، توجه نمی کنی . 

راهنما_اِریس : [ زمانی که نور جان در دل پدیدار می شود ، چون که نوری ورای نورها است و مانند ندارد ، ذهن شروع به گشتن در فایلها و خاطرات گذشته خود می کند تا چیزی شبیه ان پیدا کند ، تا آنرا بشناسد ] . ای خرد ! تو که ظالم و زورگو نبودی !! چرا این نور رو شبیه ماه دیدی و به او ، لقبِ ماه دادی ؟ از چه طریق و روشی به این نتیجه رسیدی که این ماه هست ، مگر چشم بصیرت و روشن بین نداری ؟!

راهنما_اِریس : [ شش می تواند پنج حس بدن بعلاوه حس ششم ( فکر ) باشد و یا چون اشاره به سر و مغز شده می تواند ۶ پرده مغز یعنی؛ تفکر ، تعقل ، تصور ، تجسم ، توهم و تخیل باشد ] .  چراغِ سر تو / هوشیاری داشتنِ تو بخاطر آن شش فتیله هست که قادر به روشن بودن هست . اگر آتش خواستنِ رویت ماه در دل ، در تو روشن نیست ، پس برای چی  این شش فتیله در سر تو روشن هست ؟ ( برای چه زنده هستی ؟ فکر و خیالت همه بیهوده هست )   

راهنما_اِریس : نفسِ تو ، مانند شتری هست که تو را به کعبه دل  ( ماه ) می برد . بخاطر خربودن و نادان  بودن خودت هست که تا حالا به درون خودت نرفتی تا به دور کعبه دل طواف کنی ، نه بخاطر اینکه  تا حالا وسیله / فن / آموزشی وجود نداشته . 

راهنما_اِریس : تو اگر تا حالا به درون و رویت کعبه دل نرفتی ، این برای تو سعادتی بود که خبرش به تو رسید و راه رو بهت نشون داد . بخاطر فضولی و دنبال راه دیگر بودن ، فرار نکن و دنبال راه دیگری برای رفتن به درون نباش که از آنچه حق خواسته ، راه دیگری وجود ندارد .