مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۱۹

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>اگر او ماه منستی شب من روز شدستی</p></div>
<div class="m2"><p>اگر او همرهمستی همه را راه زدستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>وگر او چهره مستی به سر دست بخستی</p></div>
<div class="m2"><p>ز کجا عقل بجستی ز کجا نیک و بدستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn3"><div class="m1"><p>وگر او در صمدیت بنمودی احدیت</p></div>
<div class="m2"><p>به خدا کوه احد هم خوش و مست احدستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn4"><div class="m1"><p>و اگر باغ نه مستی که در او میوه برستی</p></div>
<div class="m2"><p>ز کجا میوه تازه به درون سبدستی</p></div></div>
<div class="b" id="bn5"><div class="m1"><p>سبد گفت رها کن سوی آن باغ نهان شو</p></div>
<div class="m2"><p>اگر این گفت نبودی نه مدد بر مددستی</p></div></div>

کلیات شمس یا دیوان کبیر با تصحیحات و حواشی بدیع‌الزمان فروزانفر » تصویر 1629

کلیات شمس تبریزی انتشارات امیرکبیر، تهران، ۱۳۷۶ » تصویر 1035

غزل شمارهٔ ۲۸۲۰

اگر او ماه منستی شب من روز شدستی
اگر او همرهمستی همه را راه زدستی
وگر او چهره مستی به سر دست بخستی
ز کجا عقل بجستی ز کجا نیک و بدستی
وگر او در صمدیت بنمودی احدیت
به خدا کوه احد هم خوش و مست احدستی
و اگر باغ نه مستی که در او میوه برستی
ز کجا میوه تازه به درون سبدستی
سبد گفت رها کن سوی آن باغ نهان شو
اگر این گفت نبودی نه مدد بر مددستی

غزل شمارهٔ ۲۸۱۸

غزل شمارهٔ ۲۸۱۹

اگر او ماه منستی شب من روز شدستی

اگر او همرهمستی همه را راه زدستی

وگر او چهره مستی به سر دست بخستی

ز کجا عقل بجستی ز کجا نیک و بدستی

وگر او در صمدیت بنمودی احدیت

به خدا کوه احد هم خوش و مست احدستی

و اگر باغ نه مستی که در او میوه برستی

ز کجا میوه تازه به درون سبدستی

سبد گفت رها کن سوی آن باغ نهان شو

اگر این گفت نبودی نه مدد بر مددستی

غزل شمارهٔ ۲۸۱۹

اطلاعات

حاشیه ها