هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر حسد، دل‌ها را آزرده‌خاطر کردی، تو همه این کارها را انجام دادی و در نهایت به گور رفتی.

هوش مصنوعی: امروز احساس تلخی به تو می‌دهد، همانطور که آن زهر گیاهی که در این دشت چرا کردی، در دل و دهانت حس می‌شود.

هوش مصنوعی: امروز می‌بینی که آن آهنی که سخت و محکم بود، حالا نرم شده است، مثل قفلی که با یک کلید باز می‌شود.

هوش مصنوعی: این جا اشاره به این دارد که اگر در این لحظه، مقام و مقام انسانی و ملکوتی وجود داشته باشد، باید در درون آن گوهر پاکی وجود داشته باشد. در غیر این صورت، اگر رویدادها و رفتارهای ناپاک در جان انسان وجود داشته باشد، هیچ ارزشی از آن مقام و جایگاه باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که با همه روح‌های زنده و انرژی‌های حیات، به روح پاک و روشن سلطان جهاد و تلاش بپرداز. اگر از نفس و توانایی‌های تازه و نو بهره‌مند شوی، به این هدف نزدیک‌تر خواهی شد.

هوش مصنوعی: با خالق خود به آرامش رسیدی و از شر دیو ترس و ناامیدی رهایی یافته‌ای.

هوش مصنوعی: امروز دوباره به خوبی و خرد و درک از غم او رسیدی، نوری که همانند دل و جانت را خریداری کردی.

هوش مصنوعی: آن جوان زیبا و دوست‌داشتنی که مانند سیم است، به سوی تو می‌آید، چون تو نیکی و محبت را از این دنیای خاکی برای او نثار کرده‌ای.

هوش مصنوعی: ای عشق، بر این خاک ببخشای که تو می‌دانی از همین خاک، آنچه زنده شده، به خاطر دمیدن تو در آن است.

هوش مصنوعی: سکوت کن و راز دلت را به کسی نگو، چون در هر ذره از چشم تو نوری همچون خورشید پیداست.