هوش مصنوعی: عزیزم، اگر عسل را با شیر ترکیب کنی، چه اتفاقی می‌افتد؟ برعکس نخواهند شد. تو نیز باید از دوری و جدایی پرهیز کنی و نزدیک بیایی.

هوش مصنوعی: اگر من بی‌لیاقت شوم، می‌خواهم که شایستگی نزد تو را پیدا کنم. و اگر به هیچ و پوچ تبدیل شوم، باز هم از تو چیزی خواهم یافت.

هوش مصنوعی: اگر قطره‌ای از گوهر به علفی دست یابد، به یک گوهر تبدیل می‌شود. در این حال، ذره‌ای که در آنجا گرفتار شده و محبوس است، نیز به قافی تبدیل می‌شود.

هوش مصنوعی: ما انسان‌ها از خاک سرشته شده‌ایم و به زندگی ادامه می‌دهیم به واسطه‌ی آب و هوای روح‌افزایی که دریافت می‌کنیم. مانند گلی که در لحظات شادی و اندوه شکوفا می‌شود، از ما نیز تفکرات و احساسات مختلف زاده می‌شوند.

هوش مصنوعی: به او بگو که ای گلستان خوشبو، با دل شاد زندگی کن و به او فرمان بده که این باغ به خاطر خطرات پاییزی در امان است.

هوش مصنوعی: گاهی با جلوه‌ای دلپذیر و زیبا به دنیا می‌آیی و جان تازه‌ای به گل‌ها می‌بخشی، و گاهی هم مانند نسیمی ملایم به شاخه‌ها می‌وزی و بر هر یک تأثیر می‌گذاری.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن از درختی به میان آمده که ریشه‌اش در زمین است، اما شاخه‌ها و سرشاخه‌هایش به سمت بالا با نشاط و پرانرژی رشد کرده‌اند. این درخت نسبت به درختانی که نشان‌دهنده خوشبختی و زیبایی هستند، مانند درختان سعدی، وضعیت خاصی دارد و با آنها مقایسه می‌شود. در مجموع، این تصویر به نمادی از رشد و شکوفایی در عین متفاوت بودن و نچسبیدن به الگوهای رایج اشاره دارد.

هوش مصنوعی: گاهی به دل خود می‌گویی که در چیز بی‌ارزشی مثل دوغ گرفتار شده‌ای، اما من جان و روح همه چیز هستم و تو وقتی از جان و زندگی خود بگریزی، از من دور می‌مانی.

هوش مصنوعی: گاهی مثل شتر زانوهایم را به هم می‌بندم تا بتوانم به راحتی بیفتم و گاهی هم زانوهایم را باز می‌کنم تا از جایم بلند شوم.

هوش مصنوعی: ای شتر، ناله نکن و به من نگاه کن. من می‌توانم انفرادی‌ات را از سایرین تشخیص دهم، هرچند که آن تمایز چندان آسان نیست.

هوش مصنوعی: من مثل شمعی هستم که در کنار تو می‌سوزم و آتش گرفتم. وقتی که در فکر و ذهن تو قرار دارم، یکی از ما در حال سوختن است و دیگری در حال خاموش شدن.

هوش مصنوعی: به هر دلیلی راضی نشو و مانند پروانه فقط بسوز. سر خود را به سمت شمع ببر و در این راه برای عشق و آرزوهایت تلاش کن.

هوش مصنوعی: اگر در جایی شاد و خوشحال هستی، سر خود را پایین بینداز و با دیگران همراهم باش، چرا که سرها در آنجا پر از شوق و نشاط است.

هوش مصنوعی: این‌ افراد در مقابل کسی که با او سر به سر شدند، درست می‌گویند؛ چرا که آسیب‌دیدن از یک چالاک و تیزهوش، کمتر از گزند خار به گل نیست.

هوش مصنوعی: هر آنچه را که به دنبالش هستی، جز آن را از منبع آن جستجو نکن. زیرا از آن منبع می‌توان طلا یا نقره همانند پیدا کرد.

هوش مصنوعی: چرا باید داستان طولانی زندگی را باز کرد؟ مگر می‌توان به سادگی گفت از کجا باید آغاز کرد، وقتی که فقط یک تکه کوچک و ناچیز از یک لباس و یک تیر ساده در میان است؟