هوش مصنوعی: عشقی که مانند طبل در هر کوی و برزنی به صدا درمی‌آید، هدفش این است که هر جا چیزی یا کسی از بین رفته است، بدون هیچ فریب و نیرنگی، آن را زنده کند.

هوش مصنوعی: من از روی مهربانی خودم، می‌خواهم دیگران را زنده کنم و به آن‌ها زندگی دهم. کسی را می‌خواهم که مانند گل نرگس زیبا باشد و بتواند از سفره‌ی محبت من بهره‌مند شود و خوشبختی‌هایی را به دست آورد.

هوش مصنوعی: گاهی تو را در آغوش می‌گیرم و گاهی از درد و رنج تو پر می‌شوم. ای کسی که در دستان من هستی، خوب متوجه باش.

هوش مصنوعی: اگر یک دانه‌ای به من برسد، آن را به حدی ارزشمند می‌کنم که مانند دریای شیرینی شود، هر چند که ممکن است در آن دانه، کوهی از سختی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: من از وجود تو بهره‌مندم و تو از لطف و کرم من. تو رضایت می‌دهی و من برای تو قسم می‌خورم که با تمام وجودم، بهترین‌ها را در اختیار تو قرار دهم، حتی اگر لازم باشد، خود را در پیله‌ای محصور کنم.

هوش مصنوعی: هر زمان که ناامیدی به سراغم می‌آید، به جان می‌کوشم که هرچه دارم را به او بدهم، بدون اینکه زراعتی کرده باشم. همچنین، هر بار که درویشی را می‌بینم، احساس نزدیکی و محبت به او دارم، بدون اینکه نیاز باشد مدت زمان خاصی را با او بگذرانم.

هوش مصنوعی: به دلم شادی و خوشی را می‌جوشانم و افکار خوب را در ذهن و فکر خود قرار می‌دهم.

هوش مصنوعی: اگر در دین خود خوب عمل کنی و همت کنی، ممکن است که دچار مشکل شوی، ولی اگر در این مسیر سستی کنی، دیگران را در اطرافت خواهی دید که در وضعیتی نامناسب به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: سکوت کن و چیزی مگو جز اینکه خداوند را شکر کن. به مانند دیگ بزرگ که بر روی آتش می‌جوشد، در حلاوت رضایت الهی غوطه‌ور شو.

هوش مصنوعی: تبریز به بهشت تبدیل شد به خاطر جلوه‌های نورانی شمس‌الدین. هر نقش و تصویر در آن، نشان از معصومیت و زیبایی دارد و هر لباس و پوشش، نشان‌دهنده زینت و زیبایی است.