مولاناغزل شمارهٔ ۲۱۸۰
از این پستی به سوی آسمان شو
روانت شاد بادا خوش روان شو
ز شهر پرتب و لرزه بجستی
به شادی ساکن دارالامان شو
اگر شد نقش تن نقاش را باش
وگر ویران شد این تن جمله جان شو
وگر روی از اجل شد زعفرانی
مقیم لاله زار و ارغوان شو
وگر درهای راحت بر تو بستند
بیا از راه بام و نردبان شو
وگر تنها شدی از یار و اصحاب
به یاری خدا صاحب قران شو
وگر از آب و از نان دور ماندی
چو نان شو قوت جان‌ها و چنان شو
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
از این پستی به سوی آسمان شو
روانت شاد بادا خوش روان شو
هوش مصنوعی: از این وضعیت پایین به سوی آسمان برو، دل شاد داشته باش و خوشحال باش.
ز شهر پرتب و لرزه بجستی
به شادی ساکن دارالامان شو
هوش مصنوعی: از شهر شلوغ و پرهیاهو فرار کن و به جای آرام و دلپذیری برو که به آن خوش می‌گذرد.
اگر شد نقش تن نقاش را باش
وگر ویران شد این تن جمله جان شو
هوش مصنوعی: اگر بدنی که مانند نقاشی است خراب شد، به روح و جان خود بپرداز و به سوی آن برو.
وگر روی از اجل شد زعفرانی
مقیم لاله زار و ارغوان شو
هوش مصنوعی: اگر از سرنوشت خود غافل شوی، به دنیای زیبا و رنگارنگ گل‌ها برو و از زیبایی‌های طبیعت لذت ببر.
وگر درهای راحت بر تو بستند
بیا از راه بام و نردبان شو
هوش مصنوعی: اگر به راحتی و آسایش دسترسی پیدا نکردی، از راه دیگری مثل بام و نردبان استفاده کن تا به آنچه می‌خواهی برسی.
وگر تنها شدی از یار و اصحاب
به یاری خدا صاحب قران شو
هوش مصنوعی: اگر در تنهایی و دوری از دوستان و عزیزانت قرار گرفتی، به یاری خداوند و با اتکا به قرآن کریم، قدرت و توانمندی لازم را بدست آور.
وگر از آب و از نان دور ماندی
چو نان شو قوت جان‌ها و چنان شو
هوش مصنوعی: اگر از آب و نان محروم باشی، مثل نان باش که قوت جان‌ها را تأمین می‌کند و به این شکل خود را با ارزش و مؤثر نشان بده.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۲۱۸۰ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1398/08/17 20:11
..
پاش بر خاک است، سر بر آسمان
رهرو عاشق، مثال نردبان
جمله اجزایش نشان، خود بی‌نشان!
سوی حق ره می‌نماید بی‌زبان..
ن.ت
1398/08/17 21:11
وگر از آب و از نان دور ماندی
چو نان شو قوت جان‌ها و چنان شو
اعتراضات بنزینی مردم گرفتار و مفلوک
و گوش ناشنوای مسئولین مرفه و بی درد.
آبان 1398