هوش مصنوعی: هرچند در فریاد و ناله کمی انسانیت و خویشتن شناسی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر در عشق تو به چنان حالتی گرفتار نشوم، به هیچ چیز دیگر نمی‌اندیشم و فقط به دزدیدن لحظات دل‌انگیز فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: من به خدا و به پاکی او سوگند یاد می‌کنم که از خودخواهی و خودپسندی مبرا هستم.

هوش مصنوعی: چشم‌ها هیچ‌گاه از زیبایی تو روی برنمی‌گردانند، چون وقتی که بخواهند برگردند، آن زیبایی همچنان در یادشان خواهد ماند.

هوش مصنوعی: در چنین حکومت و چنین موقعیتی، شرم‌آور است که انسان به خاطر مرگ، سست و بی‌نفس باشد.

هوش مصنوعی: عاشقان تو به این نتیجه رسیده‌اند که در برابر تمام مرگ‌ها می‌توان با لبخند مواجه شد.

هوش مصنوعی: شاخ و برگ‌های درخت به خاطر طوفان می‌لرزند، اما ریشه‌های درخت جرات لرزیدن ندارند.

هوش مصنوعی: عاشقان باید از عمق دل خود دستاوردها و ثمرات عشق را برداشت کنند.

هوش مصنوعی: روح عاشق در گرفتار شدن با سختی‌ها و رنج‌ها همچون نواله‌ها می‌چرخد و دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: ای آقا، به زهد و دانش بپرداز، زیرا نمی‌توان به عشق پرداخت.

هوش مصنوعی: شمس تبریزی پیشتر سخنانی را گفته بود، اما کسی نیست که به آن گوش بسپارد و بشنود.