هوش مصنوعی: تو مثل آب زندگی‌بخش هستی، ای که دریایی از معانی و مفاهیم هستی.

هوش مصنوعی: ما ظرف‌هایی از شوق و آرزو برای تو آورده‌ایم، ای خضر دومی، پس ما را سیراب کن.

هوش مصنوعی: ای دریای جان، ما که مانند ماهیانی هستیم به تو پناه می‌آوریم و درخواست می‌کنیم که از ما مراقبت کنی. ما به محبت و رحمت تو نیاز داریم.

هوش مصنوعی: از راه دوری و جدایی آمده‌ام و عجز و ناتوانی خود را به عنوان هدیه‌ای به شما آورده‌ام.

هوش مصنوعی: ما داستان‌های خسروان را شنیده‌ایم، ولی داستان تو از همه این‌ها بیشتر و جالب‌تر است.

هوش مصنوعی: عقل در وسوسه و تردید به سر می‌برد زیرا تو از تمامی گمان‌ها بالاتر و فراتر هستی.

هوش مصنوعی: نیم عاقل چه می‌کند با عشق تو؟ تو جنون عاقلانی را فاسد کردی.

هوش مصنوعی: کعبه‌ی جهان به خاطر تو به تبریز تبدیل شد، ای شمس حقیقت! تو همان رکن یمانی هستی که ما را سیراب می‌کنی.