هوش مصنوعی: اگر به گرد تو نگردم، به گرد خودم می‌چرخم و در دایره غم، اندوه و سرنوشت ناخوشایند غوطه‌ور می‌شوم.

هوش مصنوعی: وقتی که نیمه‌مست هستم و از خواب بیدار می‌شوم، در صبح به دور ساقی خود جمع می‌شوم و کمک و یاری می‌طلبم.

هوش مصنوعی: مردم را به دور یک لقمه محدود و کمی جمع می‌کنند، اما من خود را به دور خالق بی‌پایان می‌آورم و به جانب او می‌روم.

هوش مصنوعی: جهان چون به قوانین و محدودیت‌ها وابسته است، نگذار عیبی بر من بگذاری اگر من از این محدودیت‌ها خارج شوم.

هوش مصنوعی: شخصی که سینه‌اش را مانند یک باغ زیبا ساخته است، اجازه نداد که من درون خاک دفن شوم.

هوش مصنوعی: قبر چه اهمیتی دارد وقتی که روح در آسمان جا نمی‌گیرد؛ من از این جهان فانی به سرعت می‌گذرم و به ملاقات خداوند می‌رسم.

هوش مصنوعی: اگرچه آینه‌ام به خاطر گرد و غبار روشن و واضح است، اما بهتر است چند روزی بر روی نمد بمانم.

هوش مصنوعی: اگر در این بهار یک گل به من بدهند، به باغی مبدل می‌شوم و اگر فقط یکی از وصال را به من عطا کنند، به تعداد زیادی تبدیل می‌شوم.

هوش مصنوعی: در میان ظواهر و چهره‌ها، حسادت وجود دارد، اما وقتی که مانند آینه شدم، دیگر نمی‌توانم به حسادت فکر کنم.

هوش مصنوعی: من از این دنیای محدود و تنگ که به آن وابسته‌ام آزاد می‌شوم تا به فضای وسیع‌تری بروم. من اسیر و محدود نیستم که بخواهم به وضعیت موجود فکر کنم و در آن بمانم.