هوش مصنوعی: ای محبوب، در را برای من باز کن تا به تو نزدیک شوم و چند لحظه‌ای با تو باشم. ای عزیز، لطفاً به من اجازه بده تا از زیبایی‌ات بهره‌مند شوم.

هوش مصنوعی: ای تو پناه و حافظ جهان، تو همانند جان هستی برای این دنیا. هر لحظه به لطف و کرم تو، لب‌هایم از شادی می‌خندد.

هوش مصنوعی: ای آدم، تو در همه عالم به منزله یک گوهر باارزش هستی. بیدار باش که عشق او بر تو اثر گذاشته و تو را به سوی کوی محبوب کشانده است.

هوش مصنوعی: زمانی که صدای طبل تو شنیده شود، کمتر کسی به جاسوسی و رصد تو می‌پردازد، زیرا هر فردی که نواختن طبل و غیره را بیاموزد، خود را در مقام صاحب آن می‌بیند.

هوش مصنوعی: کمک و پیروزی را برای ما بفرست و لذت و شادی را به لشکرم عطا کن، تا از خوشحالی ما هیچ غمی در دل نماند.

هوش مصنوعی: این بیت می‌گوید که مانند شمشیری که عرب‌ها به دستانشان دارند و به چهره ترکان می‌زنند، لطافت و زیبایی تو بر چهره‌های لولی‌ها نیز خواهد درخشید و خود را نشان خواهد داد. به عبارتی، قدرت و زیبایی با هم ادغام شده و تأثیرگذار هستند.

هوش مصنوعی: در ترس و هراس نمی‌توان با شادی و خوشی زندگی را تجربه کرد. اگر بخواهیم از زندگی لذت ببریم، باید ترس را کنار بگذاریم؛ زیرا این دو حالت سازگاری با هم ندارند.

هوش مصنوعی: عشق و شادی را به دل بیاور و از احساس خود لذت ببر. گوش‌هات را با زیبایی‌ها پر کن و از خوشی‌ها و خوشگذرانی‌ها بهره‌مند شو.

هوش مصنوعی: تا به سمت تبریز، جان شمس زمان به آرامی بیاید و با صراحت بگوید: ای من، من هستم.