هوش مصنوعی: بزن پرده زیبا را کنار که من به خاطر زیبایی‌ات مست و شاداب هستم. ای حاتم، به من جام پر از می بده تا این حال خوب را بیشتر احساس کنم.

هوش مصنوعی: ای دل، زود دلخور نشو و بر روی خشمگین مگردان، چرا که من به طور ناگهانی چندین جام را شکسته‌ام.

هوش مصنوعی: چه مقدار از نوشیدنی کم است برای کسی که بیست بار سنگین را تحمل کرده است؛ بشکن شیشه وجودم را که مثل تو هیچ کس را نمی‌پرستم.

هوش مصنوعی: تو از من نپرس کی هستم، فقط آن جام شش‌سو را به من بده. وقتی مست شدم، ببین چه حالتی دارم و چه کسی شدم.

هوش مصنوعی: وقتی که من به نوشیدن شراب مشغول شدم و در مستی غرق شدم، دیگر چرا به دنبال من می‌گردی؟ من از جوی تو فرار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای آقای محترم، امروز دست از خودداری بردار و به من ببخش، زیرا تحمل غم و اندوه را ندارم و دیگر نمی‌توانم ادامه دهم.

هوش مصنوعی: اگر تو در خوشی و زیبایی هستی، من هم همانند تو رفتار می‌کنم. وقتی تو کار خوبی را انجام می‌دهی، من هم مانند تو همان کار را انجام می‌دهم. وقتی تو آرام می‌گیری، من هم آرام می‌گیرم.

هوش مصنوعی: من آن کسی هستم که با صدای دهل به وجد آمده‌ام و در میانه میدان، مانند پرچمی که بر سر نیزه بسته می‌شود، به شادی و هیجان پرداخته‌ام.

هوش مصنوعی: اگر در زندگی بی‌صدا شویم و به فنا بپیوستیم، این خاموشی ما را به آرامش می‌رساند. وقتی از وجود خود رهایی یابیم، تو دیگر به حال و وضعیت قبلی‌ام برنگرد.