سلام ...
این هم مهر محکمی بر دهان تاریک فکران افراطی و متعصب که با عقل فکر نمیکنن ... مولوی از پاکان و مقربان این مذهب سراسر زیباییست ... از عاشقان سفره ی رسول(ص) و مولا (ع) و اهل بیت پاک و مطهر....

سلام این مهر محکمی که می فرمایید دقیقا کجای این شعر هست

"ای موسی عمران که در سینه چه سیناهاستت
گاوی خدایی میکند از سینه سینا بیا"
آخه مگه میشه قشنگ تر از این بیت شعر گفت.! 3>

سلام و درود
ای قاب قوس مرتبت وان دولت بامکرمت
کس نیست شاها محرمت در قرب او ادنی بیا
شاهکاری است!
فَکَانَ قَابَ قَوْسَیْنِ أَوْ أَدْنَیٰ ﴿نجم/9﴾

در پاسخ به "جان جانانم"
هر کسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من

بیت سوم منظور از سینه سینا چیه؟

بیت سوم منظور از سینه سینا چیه؟

دربیت سوم منظور ازسینه سینا چیه؟

ای موسی عمران که در سینه چه سیناهاستت
گاوی خدایی می‌کند از سینه سینا
منظور اس سینه ی سینا دلِ کوه سیناست که موسی آنجا بوده

از بیت *یعقوب مسکین پیر شد ای یوسف برنا بیا* و *گاوی خدایی می کند از سینه سینا بیا* در اپرای عروسکی عشق استفاده شده است. آن قسمت که شاگردان شیخ صنعان مشغول پند دادن شیخ هستند این شعر را می خوانند: یعقوب مسکین پیر شد ای یوسف برنا بیا!

مهدی نظری فقط یک بیت ازین غزل رو تو آهنگ شیدایی خونده و مابقی مربوط به غزل شماره 7 مولاناست.

با سلام
میخواستم بدونم معنی دل چون کمان بد تیر شد چیه؟
متشکرم

@ و
دل چون کٓمان بُد تیر شُد
دل مانند کمانی که زه اش را نکشیده اند بود-> ساکن بود، آرام و قرار داشت
بعد مانند تیری که از کمان رها شود شد-> به پرواز در آمد، بی آرام و قرار شد...

کَمان و نه کٓمان

چقدر حاشیه ها کم جون و ضعیف بود.جای بعضی از عزیزان خالی

الحق که مولانا در ایران و جهان نظیر ندارد. شاید فقط نزدیک ترین شاعر به او از لحاظ قدرت بلاغت ادبی خاقانی باشد.

تا برده ای دل را گرو شد کشت جانم در درو اول تو ای دردا برو آخر تو درمانا بیا

بیت بسیار زیبایی است و در واقع یک شاه بیت است.

گرو بردن کنایه است و مولانا میگوید شمس دلم را از من گرفته است و عاشق او شده ام بعد میگوید تمام آنچه  که در جانم داشتم آماده استفاده است. اول از همه  آنچه را که سبب ناراحتی من است دور بریز و در آخر به سوی من بیا  گرو و درو جنس ناقص دارد کشت جان تشببه است اول و آخر تضاد درد و درمان تضاد

اللهم صل علی محمد و آل محمد 

سلام

کسی که پای در قدم عشق از جنس خود مولانا گذاشته است بهتر می‌تواند در مورد تأویل و تفسیر اشعار نظر دهد

اگر متوجه شویم منظور مولانا در این ابیات زیر کیست یا به چه حقیقتی اشاره دارد متوجه خواهیم شد که به چه و یا چه حقیقتی در ابیات بالا اشاره می‌کند 

ما همه مرغابیانیم ای غلام

بحر می‌داند زبان ما تمام

پس سلیمان بحر آمد ما چو طیر

در سلیمان تا ابد داریم سیر

با سلیمان پای در دریا بنه

تا چو داود آب سازد صد زره

آن سلیمان پیش جمله حاضرست

لیک غیرت چشم‌بند و ساحرست

مثنوی،دفتردوم بخش ۱۱۴

ترجمه‌ی ترکی از عبدالباقی گلپینارلی:

Ey Yusuf, sonucu şu gözleri görmeyen Yakub’a gel
Ey gizlenmiş İsa, şu gök kubbenin üstünde bir görün

Ayrılıktan günüm karardı. Gönlüm yay gibiydi, kıla döndü
Yoksul Yakub ihtiyarladı, ey genç Yusuf, gel

Ey İmranoğlu Mûsa, sana gönlümde ne Turusînalar var
Öküz Tanrılık etmede, gel artık Turusîna’dan

Benzim safran gibi sarardı, boynum büküldü, çenge döndü
Beden mezarında daraldım, sıkıldım, gel ey genişlik, ferahlık veren can

Muhammed’i gözleyen gözüm gamınla, müştakım sana diyor; “Biz seni ancak âlemlere rahmet olarak gönderdik” âyetinin sırrı
O dağınık saçlardan yüzünü göster, gel

Güneş sana karşı sanki akşam kızıllığı, ey padişahlardan bile öndülü kapan er
Ey Tanrı’yla bakan, Tanrı’yla gören göz, ey her şeyi bilen gönül, gel

Bütün canlar sana karşı sanki beden, sense cansın. Cansız beden neye yarar
Çoktandır gönül verdim sana, gel ey sevgili de canımı da vereyim gitsin

Gönlümü aldığın günden beri can ekinim biçildi gitti
Sonucu dert sensin, git; sonucu derman sensin, gel

Ey sevgili, ilacım da sensin, çarem de sen, yüz parça olmuş gönlümün ışığı da sen
Çaresiz gönlümde senden gayrı ne varsa yok oldu, gel

Senin kadrini bilmedim de felek, inadına var diyor
Okla gönlünü, vur başını taşlara; gel

Ey mertebesi, “Aralarında iki ok atımı kadar yer kaldı” âyetiyle bildirilen, ey o yücelik devletine sahip olan
Ey padişahım, kimsecik mahrem olamaz sana, “Belki de daha yakın” makamından gel

Ey ay gibi güzel padişah, ey yüzlerce güzelden güzel
Ey su, ey ateş, gel. Gel ey inci, gel ey deniz

Ey kendisine canımın kul köle olduğu Şemseddin, ey Rûhü’l-Emin
Tebriz senin yüceliğin yüzünden oturamaklı Arş’a döndü, Mescid-i Aksâ’dan gel