هوش مصنوعی: تو با ناز و کرشمه‌ای به من توجه می‌کنی، اما من نمی‌خواهم تو را فریب بدهم یا بی‌وفا باشم. پس خواهش می‌کنم دیگر ادامه نده، من به آن روستایی که تو فکر می‌کنی تعلق ندارم.

هوش مصنوعی: وقتی که با تیغ جدایی عاشق‌ها را از هم جدا کردی، من هم به تو می‌گویم که به هیچ عنوان در بند جدایی نیستم.

هوش مصنوعی: من مانند کوهی از آهن هستم و در جمع عاشقان قرار دارم. با هر بادی نمی‌لرزم و تحت تأثیر شرایط قرار نمی‌گیرم؛ من بی‌هوا و ثابت‌قدم هستم.

هوش مصنوعی: من به مانند آب و روغن هستم که هرگز با کسی مخلوط نمی‌شوم، زیرا من روحی بیگانه‌ام و اینجا خانه من نیست.

هوش مصنوعی: ای کسی که در فکر و خیال به سر می‌بری، بگو چگونه می‌توانم به تو کمک کنم. من فقط یک انسان عادی هستم و نه کسی که قدرتی فراسوی انسان‌ها داشته باشد.

هوش مصنوعی: من نمی‌دانم چگونه می‌توانم با دریا کنار بیایم، زیرا وقتی به درون آن می‌روم، غرق می‌شوم و هیچ کس نیست که مرا نجات دهد.

هوش مصنوعی: من در اندوه این هستم که او بدون هیچ پوششی خود را نشان دهد و هیچ گونه قیدی در خود نداشته باشد، اما من خودم را از نمایاندن دور نگه داشته‌ام.