هوش مصنوعی: ما جان عاشقان را به شور و نشاط می‌آوریم و فقط به زندگی خانه‌نشینی و عافیت‌طلبی قانع نیستیم.

هوش مصنوعی: اگر در دل تو چیزی در ذهن داری، آیا فکر می‌کنی ما از آن بی‌خبریم؟

هوش مصنوعی: ما خود راز و خیال‌ها نیستیم و نمی‌توانیم هر اندیشه و خیالی را به وجود بیاوریم.

هوش مصنوعی: دل‌ها مانند کبوترانی هستند که هر آن ممکن است به سمتی پرواز کنند.

هوش مصنوعی: بدن به روح گفت که از این علامت خسته‌ام، روح پاسخ داد که به طور کامل با تو یکی می‌شویم.

هوش مصنوعی: در نهایت، به سخن خود توجه کن که ما آنچه در دهن تو می‌گیریم را در نظر خواهیم داشت.

هوش مصنوعی: هر لحظه در آغوش تو هستیم، در حالی که لذت و سختی را تجربه می‌کنیم.

هوش مصنوعی: به ما اجازه بده تا با طبیعت آتش، آب و باد، لذت‌های خاکی و دنیایی‌ات را بچشیم.

هوش مصنوعی: اگر در آن زمان دهان تو را بشوییم، به جایی خواهی رسید که ما مخفی هستیم.

هوش مصنوعی: زمانی که ما لباس تو را در خفا برداشتیم، آن وقت متوجه می‌شوی که ما چگونه هستیم.

هوش مصنوعی: وقتی که تصویر تو را از خاک پاک کردیم، می‌دانی که ما خود شگفتی‌های زمان هستیم.

هوش مصنوعی: به هر طرف که بنگری، زمان را نمی‌بینی، پس به خودت نبال که ما وجودی فراتر از مکان داریم.

هوش مصنوعی: بدن تو در هماهنگی با احساساتت حرکت می‌کند و در این حالت، تو به زیبایی در رقص زندگی می‌کنی، زیرا تمام وجود من با توست.

هوش مصنوعی: وقتی که لب‌هایمان به هم نزدیک است، تو بدون اینکه کلامی بگویی، می‌توانی به راحتی اعتراف کنی که ما هم‌صحبت هم هستیم.

هوش مصنوعی: ای شمس‌الدین و شاه تبریز، ما از بندگی تو به مقام‌ شاهان نائل آمده‌ایم.