هوش مصنوعی: لطفاً به من نگو که من پیر شده‌ام و به سوی زوال می‌روم. من نمی‌توانم این موضوع را بپذیرم.

هوش مصنوعی: من مانند ماهی در چشمه زندگی هستم و در دریاچه‌ای از عسل و شیر غرق شده‌ام.

هوش مصنوعی: من جز از لب های قرمز او نمی‌نوشم و غیر از موهای او چیزی را نمی‌گیرم.

هوش مصنوعی: اگر ابروی کمانی‌اش را به طور نادرست بگذارم، مانند تیری می‌شوم که از کمان او رها شده‌ام.

هوش مصنوعی: تو مانند تیری به سوی من پرتاب شده‌ای و من نمی‌توانم از تو دور شوم، پس بی‌زحمت من را از این حالت رها کن.

هوش مصنوعی: چرا وقتی تو به من محبت می‌کنی، من ناراحت باشم؟ اگر تو بروی، من هم چرا باید زنده بمانم؟