هوش مصنوعی: من با تو بی‌واژه و بی‌ حرف سخن می‌زنم و آنچه را که دیگران می‌دانند، پنهان نگه می‌دارم.

هوش مصنوعی: تنها گوش تو می‌تواند داستان من را بشنود، هرچند که من این داستان را در میان مردم بگویم.

هوش مصنوعی: در خواب، حتی بدون گفتن، ارتباط برقرار می‌شود، و در حالت بیداری، من نیز به همان شیوه بیان می‌کنم.

هوش مصنوعی: من فقط در عمق چاه ناله می‌کنم و صدای غم‌های تو را در جایی پنهان می‌گویم.

هوش مصنوعی: اگر بر روی زمین آرام و خوشحال باشم، به آسمان می‌گویم که وضعیت زمین خوب است.

هوش مصنوعی: معشوق من هر بار که او را توصیف می‌کنم و نشانه‌هایی از او می‌گویم، همچنان از من پنهان می‌ماند.

هوش مصنوعی: زمانی که من از غم تو ناله و فریاد کنم، روح‌های حساس و لطیف به درد می‌آیند و به زاری درمی‌آیند.