هوش مصنوعی: آیا یاری هست که در وجود تو گم شده‌‌ام؟ تو را در خواب به صورت عجیب و غریب مشاهده کردم.

هوش مصنوعی: مانند زنانی که در مصر به خاطر عشق یوسف نارنج و دست خود را به طور نابخود قطع می‌کردند.

هوش مصنوعی: کجا آن معشوق زیبا، کجا آن چشمان دلربا، و کجا آن گوش‌هایی که با آن‌ها حرف‌های عاشقانه را می‌شنیدم؟

هوش مصنوعی: نه تو را می‌توانم ببینم، نه خودم، نه آن لحظه‌ای که بودیم و نه آن دندانی که لبم را می‌گزید.

هوش مصنوعی: من انباری پر از افکار و احساسات هستم که از آن، همه آنچه را که در گذشته تجربه کرده‌ام، جمع‌آوری کرده‌ام.

هوش مصنوعی: تو مایه آرامش دل‌های عاشقانی، تو همانند ذاالنون، جنید و بایزید هستی.