مولاناغزل شمارهٔ ۱۴۹۸
بیا کز غیر تو بیزار گشتم
وگر خفته بُدَم بیدار گشتم
بیا ای جان که تا روز قیامت
مقیم خانهٔ خمار گشتم
ز پرّ و بال خود گل را فشانَد
به کوه قاف خود طیّار گشتم
تُرُش دیدم جهانی را من از ترس
در آن دوشاب چون آچار گشتم
عقیده این چنین سازید شیرین
که من زین خمره شکربار گشتم
یکی چندی بریدم من از اغیار
کنون با خویشتن اغیار گشتم
ز حال دیگران عبرت گرفتم
کنون من عبره الابصار گشتم
بیا ای طالب اسرار عالم
به من بنگر که من اسرار گشتم
بدان بسیار پیچید این سر من
که گرد جبه و دستار گشتم
از آن محبوس بودم همچو نقطه
که گرد نقطه چون پرگار گشتم
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
بیا کز غیر تو بیزار گشتم
وگر خفته بُدَم بیدار گشتم
هوش مصنوعی: بیا که من از هر کس غیر از تو دل‌زده شدم و حتی اگر خوابیده بودم، با آمدنت بیدار شدم.
بیا ای جان که تا روز قیامت
مقیم خانهٔ خمار گشتم
هوش مصنوعی: بیا ای عزیز، که من تا روز قیامت در این خانهٔ شادمانی و مستی ساکن خواهم بود.
ز پرّ و بال خود گل را فشانَد
به کوه قاف خود طیّار گشتم
هوش مصنوعی: با بال و پر خود، گل را به بلندی‌های دور می‌پاشم و مانند پرنده‌ای در آسمان شدم.
تُرُش دیدم جهانی را من از ترس
در آن دوشاب چون آچار گشتم
هوش مصنوعی: من به دلیل ترس، دنیا را تلخ و ناگوار دیدم و در این شرایط مانند کسی شدم که به خاطر سختی‌ها و مشکلات، برای حل مسائل، به آرامی و با صداقت عمل می‌کند.
عقیده این چنین سازید شیرین
که من زین خمره شکربار گشتم
هوش مصنوعی: عقیده‌ای شیرین و خوشایند برای خود بسازید؛ زیرا من از این جام شیرین سرمست شدم.
یکی چندی بریدم من از اغیار
کنون با خویشتن اغیار گشتم
هوش مصنوعی: مدتی از دیگران فاصله گرفتم و جدا شدم، اما حالا خودم به ایستایی و دوری از خودم دچار شدم.
ز حال دیگران عبرت گرفتم
کنون من عبره الابصار گشتم
هوش مصنوعی: از وضعیت دیگران درس گرفتم و حالا خودم به نشانه‌ای برای چشم‌ها تبدیل شدم.
بیا ای طالب اسرار عالم
به من بنگر که من اسرار گشتم
هوش مصنوعی: ای دوست، به من نگاه کن و ببین که من خود به رازهای دنیا آگاه شدم.
بدان بسیار پیچید این سر من
که گرد جبه و دستار گشتم
هوش مصنوعی: سر من به قدری پیچیده و پر از افکار و مسائل گوناگون شده است که به خاطر این پیچیدگی‌ها، به سمت جبهه و دستار گرایش پیدا کرده‌ام.
از آن محبوس بودم همچو نقطه
که گرد نقطه چون پرگار گشتم
هوش مصنوعی: من مانند نقطه‌ای محبوس بودم و چون پرگار به دور آن گشتم، آزاد شدم.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۴۹۸ به خوانش عندلیب
آهنگ ها
این شعر را چه کسی در کدام آهنگ خوانده است؟
"همایون"
با صدای سپیده رئیس سادات (آلبوم Tale of Friendship)
حاشیه ها
1393/08/04 14:11
پیرایه یغمایی
آچار= به معنای ترشی که در بلخ و بسیاری از مناطق آن حدود به کار می‌رود.
ترش دیدم جهانی را من از ترس
درآن دوشاب چون« آچار» گشتم
1397/11/06 14:02
ناصر از آنکارا
سلام
دست شما درد نکند
مصرع اول بیت سوم بصورت زیر است:
زِ پَرّ و بالِ خود گِل را فَشانْدم