مولاناغزل شمارهٔ ۱۳۵۷
پیام کرد مرا بامداد بحر عسل
که موج موج عسل بین به چشم خلق غزل
به روزه دار نیاید ز آب جز بانگی
ولیک عاقبت آن بانگ هم رسد به عمل
سماع شرفه آبست و تشنگان در رقص
حیات یابی از این بانگ آب اقل اقل
بگوید آب ز من رسته‌ای به من آیی
به آخر آن جا آیی که بوده‌ای اول
به جان و سر که از این آب بر سر ار ریزد
هزار طره بروید ز مشک بر سر کل
شراب خوار که نامیخت با شراب این آب
کشد خمار پیاپی تو باش لاتعجل
اطلاعات
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
پیام کرد مرا بامداد بحر عسل
که موج موج عسل بین به چشم خلق غزل
هوش مصنوعی: در صبح زود، دریا مرا خبر داد که به تماشا بپردازید، زیرا به اندازه‌ی امواج دریا، عسل وجود دارد که برای مردم چون غزل زیبا و دل‌نشین است.
به روزه دار نیاید ز آب جز بانگی
ولیک عاقبت آن بانگ هم رسد به عمل
هوش مصنوعی: روزه‌دار فقط صدای آب را می‌شنود و از آن نمی‌تواند بنوشد، اما در پایان، آن صدا به عمل می‌انجامد و روزه‌اش را می‌شکند.
سماع شرفه آبست و تشنگان در رقص
حیات یابی از این بانگ آب اقل اقل
هوش مصنوعی: صداهایی مانند نغمه‌های خوش در هوا در حال جریان است و در این میان، تشنگان مشغول رقص و نشاط هستند. از این صدای آب، حداقل نشانه‌ای از حیات و زندگی را می‌توان یافت.
بگوید آب ز من رسته‌ای به من آیی
به آخر آن جا آیی که بوده‌ای اول
هوش مصنوعی: بگو که آیا از آب به وجود آمده‌ای و آیا به سوی من برمی‌گردی، جایی که در ابتدا وجود داشتی.
به جان و سر که از این آب بر سر ار ریزد
هزار طره بروید ز مشک بر سر کل
هوش مصنوعی: اگر این آب بر سر جان و سر من بریزد، هزار رشته مو از دانه‌های مشک بر سرم خواهد رویید.
شراب خوار که نامیخت با شراب این آب
کشد خمار پیاپی تو باش لاتعجل
هوش مصنوعی: نوشنده شراب که مست شده، همواره در حال نگریستن به آب و هوای آن است. پس تو هم عجله نکن.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۳۵۷ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1395/12/15 01:03
سپیده منصوری
Sepideh Mansouri:
وزن غزل : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن = مجتث مثمن مخبون محذوف
اشاره ی کلی غزل به عشق الهی و متصل شدن به حقیقت است...حقیقت یعنی معشوق
در این غزل آب وسماع عشق ناب و متصل شدن به اوست که البته به سادگی میسر نیست اندک اندک و در اثر ریاضت و تهذیب نفس.
اشاره ای هم به رجعت به الله در بیت است که همه از اوییم و بدو باز میگردیم نیز کمال نقص آدمی در صورت رسیدن به حقیقت...
باید در نظر داشت عرفا مراحل سیر الی الله را به ترتیب
شریعت...طریقت. و..حقیقت میدانستند.