غزل شمارهٔ ۱۳۳۶
اطلاعات
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۳۳۶ به خوانش محسن لیلهکوهی
غزل شمارهٔ ۱۳۳۶ به خوانش عندلیب
غزل شمارهٔ ۱۳۳۶ به خوانش افسر آریا
حاشیه ها
بیت اول باید منم غلام دل باشد
بیت سوم هم مصرع دوم باید با مصرع دوم بیت ششم عوض شود ... البته باز با شماست.. به نظر من با اطلاعات خودم اینطوریه!!!
---
پاسخ: پیشنهادتان در مورد بیت اول ایراد وزنی دارد، در مورد پیشنهاد دومتان منتظر نظر دوستانی که به نسخهٔ چاپی دسترسی دارند میمانیم.
با درود و سپاس فراوان
شعر درج شده کاملا" بر اساس نسخه اصلی است و ایرادی بر آن وارد نیست.
(دیوان شمس، انتشارات امیرکبیر، سال 1341)
سلام؛ عذر میخوام بابت این حاشیه ام؛ ولی چرا فقط غلت املائی هارو درج میکنین ؛ یک شرحی از شعر و کسانی که بهترین نقد از شعرها رو داشتن رو نمینویسین یا معرفی نمکنین تا ما هم مطالعه کنیم و بیشتر اشنا بشیم با مولانا ؟!
گفت منم غلام دل
اتفاقا این وزن درست که دوستمون اشاره کردن
خوب الان که دقت کردم حرف شما درسته و اشتباه از من
نظر دوست عزیزمون : "گفت منم غلام دل" ایراد وزنی نداره ولی ایراد معنایی کلی ایجاد میکنه ..
اگر به جای من از کلمه منم استفاده بشه از لحاظ وزن عروضی شعر با مشکل روبرو میشه . لطفا دقت کنید
جلال دین دل را همواره بما معرفی میکند و از ویژگیها و تواناییهای آن میگوید
مرکز هستی دل است مرکز هر چه در هستی هست نیز دل است ولی خود دل جایش در عدم است
همه دلها بهم وصلند، نور عقل و خرد و بینش ما از دل است، دل به همه اسرار آگاهی دارد
حال میماند ما چه رابطه یی با دل داریم، هر چه ارتباط بیشتر انسان روشن تر
جلال دین آنقدر با دل آشنا شده که بعضی شبها به دیدار آن میرود و سلامی میکند و احوالپرسی
اینم هم ماجرای آن شب و آنچه دیده است
با سلام به دوستان،
بیت اول اینگونه است؛
حلقه دل زدم شبی در هوس سلام دل
بانگ رسید کیستی گفتم من، غلام دل
بیت اول اینگونه است
حلقه دل زدم شبی در هوس سلام دل
بانگ رسید کیست؟ گفتم من، غلام دل