غزل شمارهٔ ۱۲۷۸
یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش
عاشق صدسالهام توبه کجا من کجا
توبه صدساله را یار دراشکست دوش
باده خلوت نشین در دل خم مست شد
خلوت و توبه شکست مست برون جست دوش
ولوله در کو فتاد عقل درآمد که داد
محتسب عقل را دست فروبست دوش
اطلاعات
وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
خوانش ها
غزل شمارهٔ ۱۲۷۸ به خوانش عندلیب
حاشیه ها
1392/04/22 21:07
امین کیخا
ولوله عربی است خیلی زیباست فعل ول ول هم رباعی است به فارسی حلالوش یا خلالوش و خروش می شود
1392/04/22 21:07
امین کیخا
وارون توبه حوبه یعنی گناه است