گنجور

غزل شمارهٔ ۱۲۷۸

یار درآمد ز باغ بیخود و سرمست دوش
توبه کنان توبه را سیل ببردست دوش
عاشق صدساله‌ام توبه کجا من کجا
توبه صدساله را یار دراشکست دوش
باده خلوت نشین در دل خم مست شد
خلوت و توبه شکست مست برون جست دوش
ولوله در کو فتاد عقل درآمد که داد
محتسب عقل را دست فروبست دوش

اطلاعات

وزن: مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن (منسرح مطوی مکشوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۱۲۷۸ به خوانش عندلیب

حاشیه ها

1392/04/22 21:07
امین کیخا

ولوله عربی است خیلی زیباست فعل ول ول هم رباعی است به فارسی حلالوش یا خلالوش و خروش می شود

1392/04/22 21:07
امین کیخا

وارون توبه حوبه یعنی گناه است