غزل شمارهٔ ۱۲۴۸
ساقیا بیگه رسیدی می بده مردانه باش
ساقی دیوانگانی همچو می دیوانه باش
سر به سر پر کن قدح را موی را گنجا مده
وان کز این میدان بترسد گو برو در خانه باش
چون ز خود بیگانه گشتی رو یگانه مطلقی
بعد از آن خواهی وفا کن خواه رو بیگانه باش
درهای باصدف را سوی دریا راه نیست
گر چنان دریات باید بیصدف دردانه باش
بانگ بر طوفان بزن تا او نباشد خیره کش
شمع را تهدید کن کای شمع چون پروانه باش
کاسه سر را تهی کن وانگهی با سر بگو
کای مبارک کاسه سر عشق را پیمانه باش
لانه تو عشق بودست ای همای لایزال
عشق را محکم بگیر و ساکن این لانه باش
غزل شمارهٔ ۱۲۴۷: عارفان را شمع و شاهد نیست از بیرون خویشغزل شمارهٔ ۱۲۴۹: شدهام سپند حسنت وطنم میان آتش
اطلاعات
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
حاشیه ها
1392/08/27 20:10
تاوتک
همچو می دیوانه باش زیباست به نظر دیوانگی می هم به اعتبار جوش و خروشی است که شراب در خم دارد و هم به خاطر آثارش که همه نظم ها را بر هم میزند
1392/08/27 21:10
تاوتک
موی را گنجا مده یعنی پر پر کن یا لبریزش کن خیلی زیباست یعنی جای گنجیدن مویی در آن باقی مگزار چه رسد به جنبیدن مویی!
1396/07/13 15:10
1397/07/11 11:10
ابراهیم م
به نظر میرسد منشا ضرب المثل انگلیسی Go big or go home ، مصرع چهارم این غزل باشد .
وان کز این میدان بترسد گو برو در خانه باش
1398/02/09 16:05
شقایق عسگری
یه روز توی بدترین حال روحی بودم که واسه آروم شدن اومدم سراغ گنجور و غزلیات حضرت مولانا.
و چه زیبا حضرت حالمو با این غزل خوب کرد.