ای سگ قصاب هجر و فراق، خون مرا خوش بلیس، زیرا اکنون جان بنده یک پول سیاه ارزش ندارد.

تمام گنج‌های دو جهان در برابر زیبایی او یک ریال ارزش ندارد؛ برای یک پول سیاه حیف است که این‌قدر چانه بزنی عزیزم!

عاشق آن بت زیبا بودن و آنگاه ترس؟ ای عاشق! راست‌گفتار باش و یک‌رنگ باش‌؛ (اگر این پند من عمل نکرد) آنگاه دورنگ و پیس باش.

ای عزیز، شکرستان را با نمک او ملاحت ببخش، آب از کوثر بخور و خاک آستانش را بلیس.

عجله کن و لوح تمرین و درس خود را از این حرف کاف و نون پاک کن و آنگاه نقطه‌‌ی خال زیبای او را بر آن بنویس.

ای حسد، تو فقط امواج دریای سیاه را هستی؛ خشتی از گِل سیاه و تیره هستی (پس سزاوار تو این است که) در آب جهنم بخیسی و نرم شوی

شمس حق و دین، شمشیر از نیام کشید؛ ای خرد دوک‌سار تار خیالی بریس.