هوش مصنوعی: هرگز از تو سیر نشده‌ام ای معشوق، اما از دوری‌ات هر لحظه به تنگ آمده‌ام.

هوش مصنوعی: من می‌بینم که رضایت در اندوه ما نهفته است، چطور ممکن است کسی که دلش شاد نیست از غم‌ها سیر شود؟

هوش مصنوعی: این دل چقدر تشنه و دردمند است که چشمانم از اشک و رطوبت پر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: اگر از این دنیا سیر شده‌ای، بیایید به دنیای دیگری برویم که کسی در آن دنیا از آن سیر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که عشق چقدر فراگیر است، دیگر از نداشتن و انکار گذشته دست برداشتم و به بیان احساسات خود پرداختم.

هوش مصنوعی: اما درد من مانند صدای اسرافیل نیست که جان‌ها را زنده کند و روح را در بدن قرار دهد.

هوش مصنوعی: وقتی بوی شراب به وجودم رسید، احساس کردم که جانم پر از زندگی است و از شادابی جام جم سیر شدم.

هوش مصنوعی: هرچه زمان می‌گذرد، جنون و دیوانگی آن شخص بیشتر می‌شود و این شخص که از تهیدستی و فراوانی زندگی پربار نیست، هیچ‌گاه از وضعیت مالی و معنوی خود سیر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی متوجه شدم که وضعیت او ناپایدار و نامطلوب است، تصمیم گرفتم که دیگر در این وضعیت باقی نمانم و از آن دوری کنم.

هوش مصنوعی: تصور شمس تبریزی به خاطر عشق و زیبایی خاص او، من را از غم و افسردگی رهایی بخشید.