چند نکته:
1- مصرع نخست از بیت چهارم، یعنی «بندهٔمؤمنتضرع می‌کند» را لطفاً اصلا نمایید: «بندۀ مؤمن تضرع می کند»
2- معنی برخی کلمات دشوار:
مجمر: منقل ، آتش دان ، عودسوز.
انین: ناله ، آواز سوزناک
مُذنب: گنهکار
مستجار: نعت مفعولی از مصدر استجارة، آنکه طلب امن از او کنند، پناه . پناهگیر.
مشتهی: خواهش کننده و آرزومند
فطیر: نانی که خمیر آن ور نیامده باشد.
کمپیر: پیر، سالخورده
داردار: درنگ و کندی در انجام کار.
3- نکتۀ سوم:
دو بیت زیر:
گرچه می‌نالد به جان یا مستجار
دل شکسته سینه‌خسته گو بزار
خوش همی‌آید مرا آواز او
وآن خدایا گفتن و آن راز او
قرابت زیادی دارد با این بیت مولانا:
نالم ایرا ناله‌ها خوش آیدش
از دو عالم ناله و غم بایدش/ دفتر اول مثنوی

منبت گاه قند
رویشگاه نیشکر

فلک به مردم نادان دهد زمام مراد

تو اهل دانش و فضلی همین گناهت بس

پروردگار بزرگ این جهان آدمای خوب رو اذیت میکنه تا بهش نزدیک بشن و افراد پست فطرت و ستمگر رو به هرچیز که بخوان میرسونه به خاطر این که حکیمه

سلام

  این مثنوی دقیقا متناظر با قسمت دوم از بخش نهم فیه مافیه آنجا که فرموده  ( حکایت میاورند که حق تعالی  میفرماید ای بنده من ،حاجت ترا درحالت دعا و ناله زود بر آوردمی......)  میباشد  لطفا مطالعه بفرمایید.

هم برین فن داردارش می‌کند

وز ره پنهان شکارش می‌کند

داردار یعنی چه ؟