هوش مصنوعی: یک امیر خوش‌دل و خوش‌رفتار وجود دارد که مانند باران بر دل‌های مست و بیچاره می‌ریزد و به آن‌ها امید و شادابی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: شخصی مهربان و دلسوز به خوبی از دیگران حمایت می‌کند و با صداقت و انصاف، مهربانی را ارائه می‌دهد. او با سخاوت و بخشش در درون خود، به دیگران کمک می‌کند و به آنها اهمیت می‌دهد.

هوش مصنوعی: این بیت به ویژگی‌های یک شخصیت برجسته اشاره دارد که هم در مقام رهبری و هم در ارتباط با مردم، ویژگی‌هایی چون دانایی، دوست‌داشتن و درک عمیق از رازهای زندگی را داراست. این فرد به عنوان الگو و راهبری برای دیگران شناخته می‌شود و از او به عنوان کسی که با خردمندی و محبت به دیگران خدمت می‌کند، یاد می‌شود.

هوش مصنوعی: دوران عیسی به یاد می‌آید که مردم دل‌نواز و کم‌آزار بودند و زیبایی خاصی داشتند.

هوش مصنوعی: در شبی ناگهانی مهمانی آمد که از نظر اخلاق و شخصیت بسیار خوشایند و دلپذیر بود.

هوش مصنوعی: شراب باید در حالت نظم و ترتیب خود باشد، در آن صورت مجاز و قانونی خواهد بود.

هوش مصنوعی: آن‌ها شراب کمی داشتند و گفتند: ای غلام، برو و سبو را پر کن و مداوم برای ما بیاور.

هوش مصنوعی: از راهبی که شراب منحصر به فردی دارد، همگان می‌توانند به رهایی جان برسند.

هوش مصنوعی: نوشیدن یک جرعه از آن جام راهب می‌تواند تاثیراتی داشته باشد که هزاران بطری و پیمانه نمی‌تواند داشته باشد.

هوش مصنوعی: در آن شراب، جوهر و خاصیتی پنهان وجود دارد، مانند اینکه در عبا و پوشش پادشاهانه، ارزش و مقام نهفته است.

هوش مصنوعی: به خودت ظلم نکن و به ظاهر افراد ننگر، چرا که آنچه درونشان است، می‌تواند ارزشمندتر از آنچه به نظر می‌رسد باشد.

هوش مصنوعی: به خاطر چشم‌بد، آن گوهر ارزشمند مردود و دور شد و از بیرون، آن لعل رنگ‌باخته و کدر شد.

هوش مصنوعی: ثروت و ارزش‌ها در خانه‌های مردم یافت نمی‌شود، بلکه گنج‌ها همیشه در جاهای خالی و ویران وجود دارند.

هوش مصنوعی: گنج انسانی که مانند خاک و ویرانه شده است، ناشناخته مانده و نازک‌چشم آن شیطان بر آن پوشش گذاشته است.

هوش مصنوعی: او به دنیا و شرایط خود نگاه می‌کرد و در دلش می‌گفت که من از همان خاک و موجودات هستم، پس من هم جزئی از این جهان و موجودات آن هستم.

هوش مصنوعی: غلام دو ظرف را برداشت و با شوق و شتاب در زمانی به سمت دیر راهبان دوید و به آنجا رسید.

هوش مصنوعی: او به قیمت طلا، شرابی به دست آورد و در ازای سنگ، جواهری خریده است.

هوش مصنوعی: نوشیدنی که بر سر پادشاهان می‌نشیند و تاجی از طلا بر سر ساقی می‌گذارد.

هوش مصنوعی: آشوب‌ها و هیجان‌ها بندگان و پادشاهان را در هم آمیخته و دچار درگیری کرده است.

هوش مصنوعی: تمام استخوان‌های بدن به یک‌باره به روح تبدیل شده‌اند و هر چیز در آن زمان به یک حالت مشابه رسیده است.

هوش مصنوعی: در زمان هوشیاری، انسان‌ها مانند آب و روغن، که هرکدام در جای خود ثابت و جدا از هم هستند، رفتار می‌کنند. اما در زمان مستی، آن‌ها مانند جان و تن، به هم پیوسته و وابسته به یکدیگر می‌شوند.

هوش مصنوعی: در آنجا، مانند هریسه، همه چیز به هم آمیخته شده است و دیگر فرقی وجود ندارد؛ حتی اگر کسی در آنجا غرق شود، باز هم تفاوتی حس نمی‌شود.

هوش مصنوعی: این‌طور که باده او را به سمت قصر آن امیر خوب‌نام می‌برد.

هوش مصنوعی: زاهدی که غم دیده و سخت در مشکلات گرفتار است، به نزد او آمد.

هوش مصنوعی: بدن از آتش‌های دل به شدت داغ است و خانه‌اش را فقط برای غیر خدا آماده کرده است.

هوش مصنوعی: در زندگی، درد و رنج‌های فراوانی بر دل انسان می‌نشیند و مشکلات همچنان به یکدیگر انباشته می‌شوند، به طوری که هر ناکامی و ضایعه‌ای به دیگری افزوده می‌شود.

هوش مصنوعی: چشم هر لحظه به تلاش و کوشش دلش معطوف است، در طول روز و شب همواره به جستجوی درک و فهم عمیق‌تر مشغول است.

هوش مصنوعی: در این بیت به وضعیتی اشاره شده که سال و ماه در میان خون و خاک تلفیق شده‌اند، و نشان از دلسردی و ناامیدی دارد. صبر و بردباری او در نیمه شب از بین رفته و رخت بربسته است.

هوش مصنوعی: زاهد از من پرسید که در سبوها چه چیزی وجود دارد. من پاسخ دادم که باده است و او از من سوال کرد که آن کیست.

هوش مصنوعی: او گفت که فلان شخص، مرگ را چنین به طالب نشان داد.

هوش مصنوعی: کسی که به دنبال خداست، در عین حال از لذت‌های دنیوی و خوشی‌های فریبنده نیز بهره می‌برد و گاهی به حالتی از غفلت و بی‌توجهی می‌رسد.

هوش مصنوعی: ذهن و توانایی تو در نبود عشق و شراب، افسردگی و سستی را تجربه می‌کند. ذهن‌های دیگر باید در پی این هوش و ذکاوت تو باشند.

هوش مصنوعی: تا ببینیم در حالت مستی، عقل و هوش تو به چه گونه‌ای عمل می‌کند، ای کسی که همچون پرنده‌ای به دام گرفتار شده‌ای.