هوش مصنوعی: ای جوان، حالا تو باید به کار خود ادامه دهی و در مورد خوبی‌ها و بدی‌ها شکایت نکنی.

هوش مصنوعی: آن فرد سیه‌چهره به دلیل استدلال و منطق او حیران و شگفت‌زده شده است و از وجود ایمانش در دنیای نامحدود سرچشمه می‌گیرد.

هوش مصنوعی: چشمه‌ای را دید که از آسمان جاری شده و مشک او به عنوان روپوشی برای نیکویی و برکت آن عمل کرده است.

هوش مصنوعی: از آن دید، لباس‌ها نیز چاک شدند تا چشمه‌ای پنهان و شگرف نمایان شود.

هوش مصنوعی: در آن لحظه، چشمان او پر از اشک شد و به همین خاطر، او فراموش کرد که از چه کسی و از چه موقعیتی صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: دست و پای او از ترس و وحشت خواب از چشمانش پرانده شد و به شدت در دلش اثر گذاشته است.

هوش مصنوعی: باز به خاطر مصلحت، او را به سمت خود کشید که ای مستفید، دوباره به خودت برگرد.

هوش مصنوعی: این زمان، زمان تعجب نیست و تو در موقعیتی هستی که باید با هوشیاری و آمادگی به سمت هدف خود بروی. به جای اینکه متعجب بمانی، باید با نشاط و سرعت اقدام کنی.

هوش مصنوعی: دست‌های پیامبر بر سر گذاشته شد و بوسه‌های عاشقانه بسیاری داده شد.

هوش مصنوعی: وقتی مصطفی دست خود را بر چهرهٔ او کشید، او را زیباتر کرد و درخشش بیشتری به او داد.

هوش مصنوعی: رنگ زنگی سفید شد و فرزند حبشی مانند ماه و روز روشن، شب‌اش را روشن کرد.

هوش مصنوعی: یوسف در زیبایی و دلربایی به مرحله‌ای رسیده که یا بگوید چه حالتي دارد و به کجا می‌رود.

هوش مصنوعی: او در حال مستی به گونه‌ای رفتار می‌کند که از خود بی‌خبر است و نه سرش را می‌شناسد و نه پایش را. در حین رفتن، از دست خود رها شده است و به حال و هوای مستی‌اش غوطه‌ور است.

هوش مصنوعی: او با دو مشک پر از آب به سمت خواجه از مناطق کاروان آمد.