گنجور

بخش ۱۳۵ - مکرر کردن کافران حجتهای جبریانه را

قوم گفتند ای گروه این رنج ما
نیست زان رنجی که بپذیرد دوا
سالها گفتید زین افسون و پند
سخت‌تر می‌گشت زان هر لحظه بند
گر دوا را این مرض قابل بدی
آخر از وی ذره‌ای زایل شدی
سُدّه چون شد آب ناید در جگر
گر خورد دریا رود جایی دگر
لاجرم آماس گیرد دست و پا
تشنگی را نشکند آن استقا

اطلاعات

وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب شعری: مثنوی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

قوم گفتند ای گروه این رنج ما
نیست زان رنجی که بپذیرد دوا
هوش مصنوعی: قوم گفتند که ای جمع، این درد و رنجی که ما می‌کشیم، از آن دردی نیست که درمانش پذیرفته شود.
سالها گفتید زین افسون و پند
سخت‌تر می‌گشت زان هر لحظه بند
هوش مصنوعی: سال‌ها درباره‌ی این جادو و افسون صحبت کردید و هر بار که حرف می‌زدید، ما بیشتر در زنجیر و بند آن گرفتار می‌شدیم.
گر دوا را این مرض قابل بدی
آخر از وی ذره‌ای زایل شدی
هوش مصنوعی: اگر دارو بتواند این بیماری را درمان کند، پس از آن هم حتی ذره‌ای از این مشکل نخواهد ماند.
سُدّه چون شد آب ناید در جگر
گر خورد دریا رود جایی دگر
هوش مصنوعی: وقتی سدی خراب شود، آب به جگر نمی‌رسد، حتی اگر دریا هم باشد، آب به مکانی دیگر می‌رود.
لاجرم آماس گیرد دست و پا
تشنگی را نشکند آن استقا
هوش مصنوعی: برخلاف تصور، تشنگی نمی‌تواند باعث شود که دست و پای انسان متورم نشود و این وضعیت اجتناب‌ناپذیر است.

حاشیه ها

1403/01/01 23:04
کوروش

منظور از سده چیست ؟

1403/01/02 08:04
رضا از کرمان

سلام 

 سده در اینجا به معنی آتش میباشد. 

  شاد باشید .

1403/01/09 00:04
کوروش

مرسی

1403/01/09 00:04
کوروش

سُدّه چون شد آب ناید در جگر

 

گر خورد دریا رود جایی دگر

 

مصرع اول یعنی چه ؟